Η εξομολόγηση της Κ. Βισέρη: «Oδηγήθηκα στην ανορεξία - Είχα φτάσει 35 κιλά, έπαιρνα καθαρτικά και γυμναζόμουν πολύ» (video)

Στην εκπομπή «Όλα για τη Ζωή μας Vita» ήταν καλεσμένη το Σάββατο η Κατερίνα Βισέρη, η οποία μίλησε για τις διατροφικές διαταραχές και τη μάχη της με τη νευρική ανορεξία. Το μοντέλο, που συμμετείχε στο GNTM το 2018, εξομολογήθηκε στον Μιχάλη Κεφαλογιάννη:

Διαφήμιση - Advertisement

«Άρχισα να έρχομαι αντιμέτωπη με τον τρόπο που τρέφομαι στην εφηβεία. Είχα αρχικά κάποια υπερφαγικά επεισόδια που με οδήγησαν στην ανορεξία. Ως έφηβη έτρωγα μεγάλες ποσότητες φαγητού για να μπορέσω να διαχειριστώ τα συναισθήματά μου. Ήταν μορφή ελέγχου, τελειομανίας, ψυχαναγκασμού. Ήθελα να νιώσω ότι αξίζω. Αυτό μου πρόσθεσε κάποια κιλά τα πρώτα χρόνια, οπότε οδηγήθηκα στην ανορεξία. Αυτό με σόκαρε. Έμενα πολύ στην εξωτερική εικόνα, αυτοκαθοριζόμουν από αυτό. Επηρεαζόμουν και από τον χώρο του μόντελινγκ - όπου ήμουν από πολύ νωρίς -, από την κριτική και τη σύγκριση.

Ξεκίνησε ως δίαιτα και στην πορεία κατέληξα να τρώω ένα μήλο την ημέρα, κυρίως φρούτα και κάποια στιγμή της ζωής μου έτρωγα μόνο γιαούρτι και έπινα αλκοόλ. Δεν γνώριζα τι θα μου προκαλέσει η ανορεξία. Σώθηκα από την υπερφαγία μου γιατί μια μέρα πείνασα πάρα πολύ και έφαγα υπερβολικά. Μετά το αντιμετώπισα με βοήθεια. Είχα φτάσει 35 κιλά και ήταν πολύ επικίνδυνη η κατάστασή μου. 

Δεν προκαλούσα εμετό, αλλά έπαιρνα καθαρτικά και γυμναζόμουν πολύ. Το σώμα μου φώναζε για βοήθεια. Επιζητούσα αποδοχή, ήμουν μόνη. Μέχρι 24-25 ετών είχα πολύ σοβαρά θέματα. Είχα ανάγκη για επιβεβαίωση, να με αγαπήσω περισσότερο.

Έτρωγα με τέτοιο άγχος, με τέτοια ταχύτητα, ταραχή και ντροπή, που καταλάβαινα ότι είναι νοσηρό. Επίσης, έτρωγα στο σκοτάδι, δεν ήθελα να βλέπω αυτό που τρώω, όπως και να με βλέπουν.

Εκείνο το βράδυ, που έφαγα πρώτη φορά μετά την ανορεξία, είχα παραγγείλει φαγητό από τρία διαφορετικά καταστήματα γιατί ένιωθα ότι δε θα μου φτάσει το ένα γεύμα...

Οι γονείς μου ήταν κοντά μου από την αρχή. Η μαμά μου προσπάθησε να με βοηθήσει, αλλά αφού το κατάλαβε ο περίγυρός μου, εγώ δεν ήθελα να ακούσω. Δεν με ενδιέφερε αυτό που έλεγαν. Είχα λίγο τύψεις που τους στενοχωρούσα, αλλά οι τύψεις δεν υπερίσχυαν».