Γιώργος Γεωργίου: «Μου έκανε τεράστιο μπούλινγκ, ο χειρότερος συνάδελφος που συνάντησα στο θέατρο»
Διαφήμιση - Advertisement
Στον Μιχάλη Μόσιο ("Ταμτάκο") και τον Φώτη Μεταξόπουλο αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο ηθοποιός Γιώργος Γεωργίου, σε συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα στην εφημερίδα «On Time» και τη Σίσσυ Μενεγάτου.
Διαφήμιση - Advertisement
• Έχεις συνεργαστεί σχεδόν με όλο το παλιό ελληνικό θέατρο.
«Ναι, νιώθω πολύ τυχερός και ευγνώμων. Έχω δουλέψει με σπουδαία ονόματα: Ρίζο, Βλαχοπούλου, Μουστάκα, Παράβα, Τσιβιλίκα, Ψάλτη, Γκιωνάκη, Ηλιόπουλο, Βουτσά, Πάντζα, Κωνσταντίνου, Χρονοπούλου, Καραγιάννη (αυτές οι δύο ήταν και οι μεγάλες μου αγάπες και φίλες μου), ποιον ή ποια να πρωτοαναφέρω;».
• Απ’ όλα αυτά τα ιερά τέρατα του θεάτρου με τα οποία συνεργάστηκες ποιος ήταν η καλύτερη «ψυχούλα»;
«Ήταν όλοι τους τόσο ευγενείς, τόσο ταλαντούχοι, με τεράστιο ήθος, ποιον να πρωτοσκεφτώ. Εκείνος που μου είχε κάνει τεράστια εντύπωση ήταν ο άρχοντας Ντίνος Ηλιόπουλος. Τεράστιο ταλέντο και δίκαιος άνθρωπος. Θυμάμαι, όταν συνεργαστήκαμε το 1982 στο "Μπρόντγουαιη", τον αποκαλούσα κύριο Ηλιόπουλο και μου είπε: "Μη με ξαναπείς κύριο Ηλιόπουλο. Ντίνο θα με λες κι εγώ θα σε λέω Γιώργο. Εντάξει, Γιωργάρα μου;". "Μα, δεν μπορώ να σας λέω Ντίνο" του απάντησα. "Αν δεν με πεις Ντίνο, θα με κάνεις να φύγω από τη δουλειά μου" είχε πει χαριτολογώντας».
• Υπήρξε κάποιος απ’ όλους αυτούς με τους οποίους συνεργάστηκες που σε πολέμησε;
«Αυτός που με πολέμησε και δεν διστάζω να το πω, γιατί μου έκανε τεράστιο μπούλινγκ χωρίς να τον έχω ενοχλήσει σε τίποτα, ήταν ο Ταμτάκος, ο Μιχάλης Μόσιος. Ο χειρότερος συνάδελφος που συνάντησα σε όλη τη διαδρομή μου στο θέατρο. Να ’ναι καλά ο άνθρωπος, αλλά μακριά από μένα.
Επίσης, ο Φώτης Μεταξόπουλος με πολεμούσε χωρίς λόγο. Να σκεφτείς, κάναμε πρόβες το 2002 στο "Μετροπόλιταν", σε μια σπουδαία επιθεώρηση, καθόταν στα πίσω καθίσματα μαζί με τον Τάγαρη, το θεατρικό επιχειρηματία, και όπως μου αποκάλυψαν συνάδελφοι που κάθονταν ακριβώς από πίσω γύρισε και είπε: "Αυτόν το γέρο τι τον θέλεις στη σκηνή;". Κακό πλάσμα. Του είχαμε βγάλει και το παρατσούκλι "ηθοποιομάχος". Πολύ δύσκολος άνθρωπος. "Έγλειφε" τους πρωταγωνιστές και κυνηγούσε όλους εμάς, τους "δεύτερους" ηθοποιούς. Τι κόμπλεξ είχε, ο Θεός και η ψυχή του. Να ’ναι καλά κι αυτός, δεν πειράζει. Δεν θέλω το κακό κανενός κι ας έκαναν κακό σε μένα».
Σχόλια