Ι. Παπαζήσης: «Δούλευα στην οικοδομή, έχω 1.000 ένσημα» - Τ. Ιορδανίδης: «Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχασε ένα τεράστιο ταλέντο» (video)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Στην εκπομπή «Καλημέρα είπαμε;» ήταν καλεσμένος το Σάββατο (14/12) ο Ιωάννης Παπαζήσης, ο οποίος παραχώρησε μία συνέντευξη εφ' όλης της ύλης.
Μεταξύ άλλων, ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, ενώ αναφέρθηκε και στον γιο του, Ιάσονα, που απέκτησε με την πρώην σύντροφό του Βανέσα Αδαμοπούλου.
Επίσης, ο Τάσος Ιορδανίδης αποκάλυψε ότι ο Ιωάννης Παπαζήσης είχε μεγάλο ταλέντο στο ποδόσφαιρο.
Ιωάννης Παπαζήσης: «Ο Ιάσονας είναι λίγο... "ταλιμπάν", είναι λίγο πιο άγριο νιάτο. Είναι 10 ετών. Προσπαθώ να κρατήσω τη δική του προσωπικότητα, δεν εκτιμώ τόσο πολύ τα καλά μου και τα κακά μου στοιχεία. Θέλω το παιδί μου να μεγαλώσει και να νιώθει καλά και ασφαλής, αλλά από εκεί και πέρα να γίνει αυτό που είναι πραγματικά. Νομίζω ότι η γενιά μας παλέψαμε πολύ να πετάξουμε από πάνω μας αυτό που ήθελαν οι γονείς μας να είμαστε. Εμένα ο πατέρας μου ήθελε να γίνω κάτι συγκεκριμένο, αυτό που μάλλον ήταν αυτός ή που δεν έγινε ποτέ και ήθελε να γίνει. Ήθελε να είμαι αυτό που λέμε "άντρας" και να δουλεύω πολύ. Δούλευα στην οικοδομή με τον πατέρα μου, έχω 1.000 ένσημα στην οικοδομή. Πάλεψα πολλά χρόνια για να μην γίνω αυτό...».
Τάσος Ιορδανίδης: «Να τον διακόψω, γιατί έχει σχέση με αυτό που λέει. Το ελληνικό ποδοσφαιρικό στερέωμα έχασε ένα τεράστιο ταλέντο, γιατί είναι μεγάλη μπαλαδόφατσα. Θα γινόταν επαγγελματίας, από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχει βγάλει η Δόξα Δράμας, αλλά τον κέρδισε το θεατρικό σανίδι και η υποκριτική τέχνη».
Ιωάννης Παπαζήσης: «Ο μικρός είναι το ίδιο πράγμα που ήμουν κι εγώ. Θέλει να γίνει μπαλαδόρος και χαίρομαι γι' αυτό. Βέβαια έχει πολύ μεγάλη επαφή με το θέατρο, καθώς έρχεται από πολύ μικρός στα γυρίσματα. Έχει γνώσεις και αγαπάει την κάμερα. Παίρνει την κάμερα και τη χρησιμοποιεί... Εγώ πιστεύω ότι τίποτα δεν γίνεται τυχαία.. Εγώ μεγάλωσα από γονείς οικοδόμους, ενώ ο παππούς και η γιαγιά μου ήταν γεωργοί. Ωστόσο η Δράμα είχε το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους και αυτό λειτουργούσε μέσα μου. Ο περίγυρος μου και οι φίλοι μου με έβαλαν πιο βαθιά στο cinema. Εκεί συνειδητοποίησα την εμμονή που έχω με την κάμερα, την οποία έχω ακόμα. Αγαπώ την κάμερα. Αν δεν είχα γίνει ηθοποιός, θα ήθελα να έχω σπουδάσει σκηνοθέτης κινηματογράφου. Στην εφηβεία έβλεπα 20 βιντεοταινίες την εβδομάδα, δεν είχα άλλο χόμπι».