Breaking News

Λαζόπουλος: «O φόβος δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά - Θέλω να σπάσω τα τζάμια, να γκρεμίσω τους τοίχους και να φωνάξω»

Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Σε  συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα στο BHΜΑgazino και στον Γιώργο Νάστο, ο Λάκης Λαζόπουλος ρωτήθηκε για το Αλ Τσαντίρι Νιουζ, το οποίο επιστρέφει στην τηλεόραση, αυτή τη φορά μέσα από τη συχνότητα του Mega.

• Το «Αλ Τσαντίρι Νιουζ» του 2024 σε τι θα είναι διαφορετικό και σε τι ίδιο συγκριτικά με τις παλαιότερες εκδοχές του;

«Δεν ξέρω να πω πραγματικά. Το θέμα είναι αν εγώ μπορώ να διαβάσω σωστά την εποχή, διότι το "Τσαντίρι" πάντα αυτό έκανε. Φυσικά θα υπάρχουν βελτιώσεις, βοηθάει πάρα πολύ η τεχνητή νοημοσύνη σε αυτό που κάνω, θα μπορούν να μιλούν τα πρόσωπα των πολιτικών με δικά μου κείμενα, πρόκειται για κάτι πάρα πολύ ζωντανό.

Αυτή τη στιγμή δοκιμάζουμε πώς θα καταφέρουμε να βάλουμε και κάποιον ήρωα των "10 Μικρών Μήτσων" να λέει λόγια σημερινά. Θα υπάρχουν κάποια καινούργια στοιχεία, το βασικό όμως είναι να λειτουργήσει η σύνθεσή τους. Δοκίμαζα τον κόσμο τους τελευταίους μήνες με την παράστασή μου, οπότε ξέρω προς τα πού να πάω. Καταλαβαίνω όμως ότι ο κόσμος φοβάται - και γενικώς αλλά και για μένα».

• Εννοείτε ότι φοβούνται να μην ξεπεράσετε κάποιο όριο;

«Είναι σαν να κάνω εγώ ένα ακροβατικό και να με παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα μην τυχόν και κάνω κάποια λάθος κίνηση. Νομίζω ότι όταν το κοινό συνδεθεί συναισθηματικά με οποιονδήποτε δημιουργό, τον αγκαλιάσει πραγματικά και δεν τον θαυμάζει απλώς, εκδηλώνει τελείως διαφορετικά την αγάπη του.

Βλέπω ότι με εμένα έχουν και μια έγνοια να μη μου συμβεί κάτι, ειδικά οι μεγάλοι άνθρωποι θα πουν "δεν χρειάζεται να τα λες και όλα", σαν να αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο από πριν και να θέλουν να με προειδοποιήσουν.

Αλλά αυτός ο φόβος δεν μπορεί να οδηγήσει κανέναν πουθενά. Αυτή η κατάσταση που η Ελλάδα έχει κλειστεί σε ένα δωμάτιο και χτυπιέται εκεί μέσα δεν μ' αρέσει καθόλου. Θέλω να σπάσω τα τζάμια, να γκρεμίσω τους τοίχους και να φωνάξω. Νιώθεις ότι δεν έχεις δικαίωμα να πεις την παραμικρή κουβέντα χωρίς να περάσεις από έναν έλεγχο».