«Η Φάλαινα» - Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: «Είναι ένα θεατρικό παιχνίδι συγκέντρωσης - Η ζέστη που έχει ο ρόλος είναι αφόρητη» (video)

Διαφήμιση - Advertisement

Συνέντευξη στην κάμερα του Happy Day παραχώρησε ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, με αφορμή τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην παράσταση «Η Φάλαινα», την οποία σκηνοθετεί ο ίδιος.

Η παράσταση «Η Φάλαινα»  - τo αριστούργημα του Σάμιουελ Ντι Χάντερ - στο Θέατρο Νέος Ακάδημος, σε σκηνοθεσία Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, είναι μια ιστορία κάθαρσης, αυτογνωσίας και συγχώρεσης.

Παίζουν: Πυγμαλίων Δαδακαρίδης (Τσάρλι), Ευσταθία Tσαπαρέλη, Γιώργος Μπένος, Ασημένια Βουλιώτη και Τζωρτζίνα Παλαιοθόδωρου

«Όλοι έχουμε μία φάλαινα κάποια στιγμή στη ζωή μας. Η παράσταση μου έβγαλε τον πατέρα μου. Πολλά πράγματα που διαπραγματεύεται η παράσταση είναι ένα κομμάτι του κυρ Λεωνίδα πολύ ωραίο. Πάντα θετικά, όχι αρνητικά. Η σχέση με τον πατέρα μου είναι πολύ σημαντική. Η μάνα μου και η δεύτερη γυναίκα του πατέρα μου, που είναι σαν μάνα μου, η οικογένειά μου είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Νομίζω ότι δε θα υπάρξει άλλο. Ίσως αν κάνω παιδί» είπε, μεταξύ άλλων, ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης.

«Η γνώμη του κόσμου με επηρέαζε, όταν θεωρούσα τον εαυτό μου εγώ πραγματικά κάτι άξιο. Δεν με ενδιαφέρει η γνώμη των ανθρώπων που έχουν μια επίκριση ή κάτι κακό ενώ δεν με ξέρουν. Δεν με ακουμπάει και δε θα την ακούσω», συνέχισε ο γνωστός ηθοποιός...

Και πρόσθεσε: «Το κομμάτι της έπαρσης ή το "καλάμι" που λέμε, μπορεί να ήρθε από ανωριμότητα κάποτε, σε μια πιο νεαρή ηλικία. Ευτυχώς το "κάπνισα" γρήγορα αυτό το καλάμι, το διέλυσα, γιατί από μόνος μου ντρεπόμουν για την εικόνα του Πυγμαλίων σαν ηθοποιός. Ο Πυγμαλίων σαν άνθρωπος είναι μια χαρά. Αλλά του Πυγμαλίων σαν ηθοποιός ακόμα και σήμερα δεν αισθάνομαι πολύ άνετα. Ενώ είμαι χαρούμενος και λίγο κοινωνικός και ευγενής κλπ, πάντα έχω μια μικρή ντροπή γι' αυτόν τον κύριο που με συντροφεύει τις περισσότερες φορές».

Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης ανέφερε για τον ρόλο του Τσάρλι, που υποδύεται στην παράσταση: «Η προετοιμασία για τον ρόλο του Τσάρλι είναι πολύ απαιτητική, χρειάζονται δύο ώρες τουλάχιστον και πρέπει να είμαι ακίνητος εγώ που κινούμαι μόνιμα. Είναι ένα θεατρικό παιχνίδι συγκέντρωσης. Είναι πολύ ακριβό και δύσκολο. Η ζέστη που έχει ο ρόλος της "φάλαινας" είναι αφόρητη. Για να πλησιάσω τα 270 κιλά, θέλω δέκα χρόνια, αν καταφέρω να ζήσω. Με 270 κιλά, θα έπαιζα δύο παραστάσεις και αν τα κατάφερνα, μετά θα με "χαιρετούσατε". Δε θα άντεχε το σώμα μου».

Υπόθεση της παράστασης

Ο Τσάρλι, ένας αυτοκαταστροφικός, παχύσαρκος μέχρι νοσηρότητας, καθηγητής αγγλικών, που έχει χάσει κάθε επαφή με τον έξω κόσμο, μαζί και κάθε επιθυμία να συνεχίζει να βρίσκεται εν ζωή, «βουλιάζει» μέσα στον χρόνο περιμένοντας την λύτρωση από την ίδια τη ζωή. Παλεύει να συμφιλιωθεί με την αποξενωμένη κόρη του και με το ίδιο το παρελθόν του. 

Η Φάλαινα σε ωθεί να βρεις την ανθρωπιά σου σε χαρακτήρες που δεν είναι ούτε καλοί ούτε κακοί, που έχουν πλούσιο και περίπλοκο εσωτερικό κόσμο. Όλοι τους έχουν κάνει λάθη, αλλά μοιράζονται την επιθυμία να αγαπήσουν ακόμα και όταν οι άλλοι μοιάζουν ότι δεν μπορούν. Είναι μια ιστορία που θέτει το ουσιαστικό ερώτημα: μπορούμε να σώσουμε ο ένας τον άλλον; Αυτό είναι σημαντικό σήμερα, ειδικά όταν οι άνθρωποι φαίνεται να στρέφονται μακριά από τον διπλανό τους.