Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: Η Ελεονώρα Μελέτη στο πλευρό των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας και βιaσμού (video)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Με παρέμβαση που έκανε στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Ελεονώρα Μελέτη αναφέρθηκε στα περιστατικά έμφυλης βίας, τα οποία συνεχίζουν να ταλανίζουν την Ευρώπη. Ιδιαίτερη μνεία έκανε στην περίπτωση της Γαλλίδας, Ζιζέλ Πελικό, η οποία υπήρξε θύμα συστηματικού βιaσμού από τον σύζυγό της και άλλους 50 άνδρες επί σειρά δέκα ετών με περισσότερους από 200 βιaσμούς να έχουν καταγραφεί. Η δημοσιογράφος και ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας τόνισε:
«Βρισκόμαστε στη Γαλλία, όπου δικάζεται η φρικιαστική υπόθεση βιασμού της Ζιζέλ Πελικό. Γι’ αυτό επιτρέψτε μου να μιλήσω στα γαλλικά.
Κατηγορούμενοι, ο σύζυγος της και περισσότεροι από 50 άνδρες, που βίaζαν το θύμα, αφού πρώτα ο σύζυγος το υπνώτιζε. Περισσότεροι από 200 βιaσμοί διεπράχθησαν μέσα σε διάστημα δέκα χρόνων. Οι δράστες κατηγορούνται όλοι για βιaσμό, γιατί πέρα από το οπτικό υλικό που βρέθηκε στη κατοχή του Πελικό, υπάρχει και η παραδοχή του ίδιου που επιβεβαιώνει τα γεγονότα.
Αν όμως αυτά τα στοιχεία δεν υπήρχαν, ο νόμος θα άφηνε σαφή περιθώρια στον οποιοδήποτε να αμφισβητήσει πως η Ζιζέλ Πελικό έχει πέσει θύμα βιaσμού και αυτό γιατί η Γαλλία, ανάμεσα σε άλλες χώρες, αρνήθηκαν την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να κατοχυρώσει ευρωπαϊκά ως βιaσμό οποιαδήποτε σeξουαλική πράξη χωρίς συναίνεση.
Η υπόθεση της Ζιζέλ Πελικό έρχεται να δικαιώσει την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και κυρίως το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στήριξαν με πυγμή, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για έναν ορισμό του βιaσμού που δεν θα αφήνει περιθώρια σε κανέναν να εκμεταλλεύεται, να κακoποιεί και να βιaζει γυναίκες, ούτε καν μέσω χρήσης χημικής υποταγής, όπως στη περίπτωση της Πελικό και χιλιάδων άλλων γυναικών ανά την Ευρώπη.
Ο βιaσμός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρείται από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα που αφορούν στις γυναίκες, και όπως φαίνεται δεν τελείται πάντα μόνο από αγνώστους, στο σκοτάδι, και με την απειλή όπλου. Μία γυναίκα μπορεί να βιaστεί από τον ίδιο της τον άντρα, από άτομα του οικείου περιβάλλοντος, χωρίς απαραίτητα να ασκηθεί βία πάνω της πριν από τον βιaσμό της.
Και εφόσον μιλάμε για έμφυλη βία, μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε πως η στοχοποίηση του θύματος, η αμφισβήτηση των ισχυρισμών του, αλλά και τα κοινωνικά στερεότυπα που θέλουν συχνά το θύμα να προκάλεσε τον βιaσμό του είναι και αυτά μία μορφή βίας που θα έπρεπε να καταπολεμήσουμε.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση με την στήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των μελών της Επιτροπής για τα δικαιώματα των γυναικών έχει ξεκινήσει έναν πραγματικό αγώνα για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας χαρίζοντάς μας δύο πολύ σημαντικά εργαλεία, τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και την πρόσφατη Οδηγία για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Οφείλουμε να τα αξιοποιήσουμε».