Κωστής Σαββιδάκης: «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαι κοντά στον Θεό»

Διαφήμιση - Advertisement

Για την πίστη του στον Θεό μίλησε, μεταξύ άλλων, ο Κωστής Σαββιδάκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «On Time» και στη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου.

• Το λες, ότι πιστεύεις στον Θεό και έχεις ζήσει θαύματα. Πότε νομίζεις ότι ήταν η πρώτη φορά που ένιωσες τη δύναμη της πίστης και πήρες αυτόν το δρόμο;

«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαι κοντά στον Θεό, πιστεύω και μάλιστα πριν από εννιά χρόνια έγινε ένα θαύμα και σώθηκα από του χάρου τα δόντια. Ο παπα-Δημήτρης στους Αγίους Ισιδώρους, όποτε μπορούσε, έβγαζε το σταυρό και σταύρωνε τους πιστούς. Μια από αυτές τις φορές που πήγα, καθώς με σταύρωσε, κόλλησε ο σταυρός στην πλάτη μου. Προσπαθούσε να τον βγάλει και δεν έβγαινε με τίποτα… Μου είπε: "Άφησέ τον".

Ο σταυρός έμεινε κολλημένος πάνω μου -παρόλο που σηκώθηκα όρθιος- γύρω στα είκοσι λεπτά! Και μου είπε ο παπα-Δημήτρης: "Μόλις μπορέσεις, πήγαινε να κάνεις μια ακτινογραφία στο σημείο όπου κόλλησε ο σταυρός". Έκανα την ακτινογραφία και αποδείχτηκε ότι υπήρχε μια κύστη στους πνεύμονες και χρειάστηκε να μπω επειγόντως στο χειρουργείο. Να είναι καλά η γιατρός Καλλιόπη Αθανασιάδη που με χειρούργησε. Δεν φοβήθηκα. Ήταν σαν να είχα πάρει δύναμη από το σταυρό και ήμουν σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά».

• Έχεις πάει στο Άγιο Όρος;

«Έχω πάει, αλλά πρέπει να ήμουν πολύ αμαρτωλός τότε, γιατί με… έδιωξε το Άγιο Όρος! (γέλια)»

• Τι συνέβη;

«Ήμουν είκοσι χρόνων όταν πήγα με ένα φίλο μου στο Άγιο Όρος, αλλά πέρασα δύσκολα, γιατί το πρώτο βράδυ με "περπάτησε" ένα έντομο και, επειδή είμαι αλλεργικός, πρήστηκε η μισή μου πλευρά και με πήγαν εσπευσμένα στο νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη. Νοσηλεύτηκα μία βδομάδα με ορούς για να συνέλθω. Γι’ αυτό λέω ότι πρέπει να ήμουν πολύ αμαρτωλός και με… έδιωξε! Δεν ξαναπήγα. Νομίζω πως, όταν έρθει η ώρα, θα με καλέσει και θα πάω».

• Από αυτά που μου λες, τις πολύ δύσκολες ώρες που πέρασες, έχεις νιώσει την παρουσία και την προστασία της Παναγίας, που είναι η μητέρα όλων;

«Νιώθω ότι είναι πάντα δίπλα μου, δεξιά μου, αριστερά μου, κάποια παρουσία η οποία με προστατεύει. Προσεύχομαι και υπάρχουν κάποιες στιγμές που μιλάω σε εκείνη ή σε κάποιους αγίους».