Good Job Nicky: «Μου κόπηκαν τα πόδια, μούδιασαν τα άκρα μου - Δεν ήξερα πού ήμουν, δεν ήξερα τι μου συνέβαινε» (video)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
«Η ψευδοδυσφαγία δεν είναι αυτοάνοσο. Υπάρχει η δυσφαγία και η ψευδοδυσφαγία. H διαφορά τους είναι ότι η ψευδοδυσφαγία είναι εγκεφαλικό, δηλαδή είναι στο κεφάλι σου. Τα συμπτώματα και των δύο είναι ακριβώς τα ίδια.
Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των κρίσεων πανικού είναι το υποστηρικτικό περιβάλλον, να έχεις άτομα που σε αγαπάνε και σε σέβονται δίπλα σου, αλλά όχι σε ακραίο βαθμό.
Το δεύτερο είναι να εκθέσεις σταδιακά τον εαυτό σου στους φόβους που έχεις, ώστε να τους συνηθίσεις και να τους απομυθοποιήσεις.
Και το τρίτο για μένα είναι το για ποιον λόγο είναι εκεί η κρίση πανικού. Γιατί κάτι προσπαθεί να σου πει ο οργανισμός σου, ζητάει κάποια αλλαγή. Οι φοβίες μέσω των κρίσεων δεν είναι απαραίτητα και ο λόγος που τις παθαίνεις. Όταν κοιτάξεις τον εαυτό σου κατάματα και αρχίσεις και συζητάς λίγο, χωρίς εγωισμούς, όσο πιο γρήγορα το αποδεχτείς, τόσο πιο γρήγορα λειτουργεί ως πυξίδα η κρίση πανικού.
Όλο ξεκίνησε από μικρή ηλικία, είχα πάντα βαριές αλλεργίες. Πάθαινα και αναφυλαξίες. Είναι μια αλλεργία που δε θα ήθελα να την πω, είναι σπάνια. Ευτυχώς πέρασε. Μου βγήκε στα 13 μου και με ταλαιπώρησε από την εφηβεία μέχρι στις αρχές της ενηλικίωσης. Έχω πάθει τρεις αναφυλαξίες στη ζωή μου και ήταν ο φόβος μου. Με συμμάζεψαν, είχα μεγάλη άγνοια κινδύνου και έκανα συνεχώς βλακείες. Αλλά αυτό κάπως μου έβαλε φρένο. Αυτή ήταν η ρίζα...
Μια μέρα γυρνούσα από ένα σπίτι, ήμουν στο αυτοκίνητο στην Αττική Οδό, είχε φώτα. Οδηγώ, το αμάξι μου κάνει υπερβολικό θόρυβο και σκέφτομαι ότι "θα πεθάνεις". Μετά μου καρφώθηκε η σκέψη "θα πάθεις αλλεργικό σοκ". Και μου κόβονται τα πόδια, μούδιασαν τα άκρα μου. Δεν ήξερα πού ήμουν. Δεν ήξερα τι μου συνέβαινε. Ήταν η πρώτη φορά που αναγνώρισα ότι ήταν κρίση πανικού. Φώναζα και έλεγα αν είναι να πεθάνω, θα φτάσω στο σπίτι μου πρώτα».