Έλενα Ακρίτα κατά Κατερίνας Παναγοπούλου: «Δεν ξέρω ποια είναι, αλλά λογικά τη ντύνει η υπέρκομψη Μαρέβα» (photo)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Μέσα από δύο αναρτήσεις της στο Facebook, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Έλενα Ακρίτα σχολίασε με αιχμηρό τρόπο την εμφάνιση της δημοσιογράφου του Mega, Κατερίνας Παναγοπούλου, στη δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο για τα 50 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Η 1η ανάρτηση της Έλενας Ακρίτα:
«Δεν ξέρω ποια είναι, αλλά λογικά τη ντύνει η υπέρκομψη Μαρέβα. Η πετσετούλα στο μπoύστo συνδυάζεται τέλεια με το ασορτί τραπεζομάντηλο στη φούστα. Όμορφη πινελιά η χρυσή τσάντα από έναν αρραβώνα που άφησε εποχή το 2012 στην Άνω Πεσκανδρίτσα και βίντατζ πέδιλα της Μάρθας Καραγιάννη από το κάτι να καίει».
Η 2η ανάρτηση της Έλενας Ακρίτα (αφού ενημερώθηκε για το ποια είναι η Κατερίνα Παναγοπούλου):
«Όταν δημοσιογράφος (όπως μαθαίνω τώρα, δεν βλέπω ποτέ ειδήσεις στο Mega) φοράει κάθε χρόνο αποκλειστικά και μόνο τα ρούχα που σχεδιάζει η γυναίκα του πρωθυπουργού, τότε υπάρχει πολιτικό θέμα κι αφορά στην αντικειμενικότητα και την αξιοπιστία της (Αν είχε διευθυντή τον Λέοντα Καραπαναγιώτη θα τής έκανε δριμείες παρατηρήσεις. Αλλά αυτές οι εποχές περάσανε...). Κι αυτό γιατί στην συγκεκριμένη δεξίωση εκπροσωπεί - και δη στη γιορτή της Δημοκρατίας - το Μέσον στο οποίο εργάζεται κι όχι τον εαυτό της. Στη ζωή της μπορεί να φοράει ό,τι θέλει και κανείς δεν έχει δικαίωμα να την κρίνει.
Εγώ βλέπετε, διδάχτηκα δημοσιογραφία από μεγάλους Δασκάλους όπως ο Γιάννης Καψής, ο Λέων Καραπαναγιώτης, ο Αλέκος Φιλιππόπουλος, ο Γιώργος Ρωμαίος κ.α. Άγνωστα ονόματα για σας, φωτεινοί φάροι για μας. Είχαμε την Ελένη Βλάχου της Καθημερινής, είχαμε τον Σεραφείμ Φυντανίδη στην Ελευθεροτυπία.
Οι περισσότεροι πετσωμένοι που «δημοσιογραφούν» σήμερα δεν θα περνούσαν ούτε το κατώφλι ιστορικών εφημερίδων, άλλα μέτρα κι άλλα σταθμά.
Όσο για το αισθητικό σκέλος, όχι δεν μου αρέσει καθόλου, και ναι αγαπημένος μου σχεδιαστής είναι ο Βασίλης Ζούλιας, απλώς τα ρούχα του είναι πολύ ακριβά. Καθένας με την αισθητική του.
Και κάτι τελευταίο - γιατί το άκουσα κι αυτό. Δεν ζηλεύω τα νιάτα της. Τα δικά μου ζηλεύω».