Breaking News

Δολοφονική επίθεση στον Γ. Λυγγερίδη - Π. Μαρινάκης: «Φαίνεται να υπάρχουν περισσότεροι από 150 εμπλεκόμενοι» (video+photo)

Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Η ΕΛ.ΑΣ. προχώρησε σε δεκάδες συλλήψεις για τη δολοφονική επίθεση με ναυτική φωτοβολίδα κατά του 31χρονου αστυνομικού 
Γιώργου Λυγγερίδη, στις 7 Δεκεμβρίου 2023. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης δήλωσε, μεταξύ άλλων, την Τρίτη (23/4) στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα»:

«Θα ξεκινήσω από κάτι που εμένα με συγκλόνισε και ως νέο πατέρα, όσα είπε χθες ο πατέρας του. Αυτή η δολοφονία, αυτού του νέου παιδιού, ο οποίος πήγε να κάνει τη δουλειά του, να προστατεύσει τους υπόλοιπους πολίτες της περιοχής ευθύνης του, μαζί με τους συναδέλφους του και δεν γύρισε ποτέ στο σπίτι του. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, γιατί το ποτήρι ήταν ήδη γεμάτο, να είμαστε δίκαιοι.

Και δεύτερον, υπάρχουν και διαχρονικές ευθύνες, γιατί όπως ανακοινώθηκε τότε και κανείς δεν μας πίστεψε, και δικαίως ίσως υπήρχε μια δυσπιστία, γιατί είχαν γίνει παλιότερα πολλές ανακοινώσεις.

Είπαμε τρία πράγματα: τα δύο αφορούσαν τα γήπεδα· ότι πρέπει να βλέπει η Αστυνομία τι γίνεται στα γήπεδα· κάμερες· μπήκαν οι κάμερες, το δεύτερο είναι, πρέπει να ξέρει και η ομάδα και το κράτος ποιος μπαίνει, ποιος κάθεται δίπλα σας, έγινε· σημαντικά και τα δύο, αλλά μην κοροϊδευόμαστε, η  βία αυτή, που φθάνει πολλές φορές και σε δολοφονία, δεν είναι μόνο στα γήπεδα, ξεκινούσε ενδεχομένως από τα γήπεδα και τις ομάδες από κάτω, εννοώ την αγάπη για μια ομάδα που γινόταν στο τέλος της ημέρας κάτι πολύ χειρότερο, αλλά έφθανε μέχρι και το οργανωμένο έγκλημα σ’ όλη την ελληνική επικράτεια.

Αυτό ήταν το διαφορετικό το οποίο συνέβη και φάνηκε ότι ήθελε χρόνο, άρα δεν άργησε η Αστυνομία, η Αστυνομία έκανε, προφανώς, αυτό που έπρεπε να κάνει, με όσο χρόνο απαιτείτο. Με είκοσι εισαγγελείς να εμπλέκονται στην υπόθεση. Με ανθρώπους από διαφορετικά σώματα της Αστυνομίας, όχι μόνο, δηλαδή, το οργανωμένο έγκλημα, την αντιμετώπιση της οπαδικής βίας, πολλά άλλα, τα οποία δεν είναι καθήκον δικό μας, ούτε να τα γνωρίζουμε, ούτε να τα εποπτεύουμε. Εμείς, ως πολιτικοί τ’ αξιολογούμε και θέλουμε να τρέχουν όσο πιο γρήγορα πρέπει και η Δικαιοσύνη αντίστοιχα να κάνει τη δουλειά της. Προσέξτε, η διαφορά ποια είναι;

Η διαφορά είναι ότι όλο αυτό αντιμετωπίστηκε για πρώτη φορά, όπως σε άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν, όχι οπαδικές, συνολικά. Ήταν θέμα αντιμετώπισης. Αντιμετωπιζόταν από πολλές προηγούμενες κυβερνήσεις το ζήτημα αυτό μεμονωμένα, αποσπασπασματικά. Δεν ήταν μεμονωμένα περιστατικά.

Πολλές από αυτές τις υποθέσεις, πολλά από αυτά τα στοιχεία, δεν ήταν καινούργια στοιχεία. Απλά, έκατσαν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι υπουργοί, τότε, τα μάζεψαν, τα πήγαν στη Δικαιοσύνη και από κει και πέρα η Δικαιοσύνη, χωρίς να εμπλέκεται κανένας ―έτσι πρέπει να κάνουμε ως πολιτισμένο κράτος. Ούτε δικαστήρια, ούτε να προαναγγέλουμε. Έχω δεχθεί πολλές φορές ερώτηση: Μα, τι γίνεται με του Ρέντη; Λογική ερώτηση από ένα δημοσιογράφο. Η απάντηση που έδινα, «αφήστε την Αστυνομία» χωρίς να γνωρίζω καμία λεπτομέρεια «να κάνει τη δουλειά της».

Δύο είναι για μένα τα πολύ σημαντικά «δια ταύτα» της ιστορίας, που φαίνεται ότι είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση, για πολλές δεκαετίες, της Αστυνομίας και είναι επιτυχία των αστυνομικών και της Δικαιοσύνης. Σε αυτούς ανήκει όλο αυτό. Θα σας απαντήσω πρώτα σε αυτό. Πολλές από τις παθογένειες, για τις οποίες το σύνολο του πολιτικού συστήματος ευθύνεται, δεν εξαιρεί κανένας τον εαυτό του, απλά θεωρώ τις περισσότερες φορές, τέλος πάντων, προσπαθούσαμε να έχουμε ένα θετικό ρόλο σε όλα αυτά, οφείλονται και σε φοβίες, οφείλονται και σε ολιγωρίες, οφείλονται και σε έλλειψη επαγγελματισμού. Και δεν κρυφτήκαμε πίσω από το δάχτυλό μας το ΄23. Όταν ζητήσαμε την επανεκλογή, δεν είπαμε ότι τα καταφέραμε όλα ή ότι τα κάναμε όλα τέλεια. Είπαμε ότι υπάρχουν πολλές ακόμα σημαντικές εκκρεμότητες, μία εκ των οποίων είναι και το ζήτημα της ανομίας. Γιατί θέλει οργανωμένη δουλειά, θέλει εμπιστοσύνη στις Αρχές, θέλει χρόνο, θέλει θέληση και υπάρχει αυτή η θέληση. Δεν είναι αυτονόητο. Υπάρχει η θέληση και αποτυπώνεται.

Τώρα ξεκινάει μια πολύ σημαντική δικαστική διερεύνηση στο επίπεδο της ανάκρισης. Ανάκριση, δεν είναι μια τυπική διαδικασία. Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι είναι πάνω από 150 εμπλεκόμενοι στην ογκωδέστερη δικογραφία που θυμάμαι εγώ σε τέτοιο επίπεδο. Αυτοί οι άνθρωποι, όσοι έχουν συλληφθεί και όσοι θα συλληφθούν, θα ανακριθούν, θα εξεταστούν δηλαδή από τους τακτικούς ανακριτές, που σημαίνει ότι είναι σημαντικές αυτές οι ερωτήσεις και απαντήσεις που θα δοθούν, γιατί θα προκύψουν ενδεχομένως και νέα στοιχεία, ίσως και οποιοσδήποτε είχε την οποιαδήποτε εμπλοκή, αυτό είναι μία διαδικασία της Δικαιοσύνης που  κανείς δεν γνωρίζει, πού μπορεί να καταλήξει. Έχουν γίνει πολύ σημαντικές έρευνες...


Μα ο τρόπος, το είχαν πει πολλοί συνάδελφοί σας αυτό τότε, όταν είχαμε κάνει τις ανακοινώσεις, ότι θα γίνει μια δουλειά στα πρότυπα αυτής, εκείνης της έρευνας (σ.σ. για την Χρυσή Αυγή). Το κοινό χαρακτηριστικό, κατ’ αρχάς,  φαίνεται ότι έχει σχέση με το οργανωμένο έγκλημα και με σοβαρά αδικήματα. Εκείνοι είχαν έναν ιδεολογικό μανδύα με απεχθέστατες ιδέες, αλλά δεν ήταν οι ιδέες τότε το ζήτημα - όσο απεχθείς και να ήταν -  ήταν οι πράξεις και οι συγκεκριμένοι έχουν ένα δήθεν οπαδικό μανδύα. Οι ομάδες, τα σύμβολα, οι παίκτες, ο κόσμος του ποδοσφαίρου, δεν έχουν καμία σχέση με εγκληματίες. Προσέξτε, για μένα τα δύο θετικά απ’ όλο αυτό. Το πρώτο είναι ότι δεν έχουν καμία θέση οι άνθρωποι αυτοί στα γήπεδα. Όσο καλά μέτρα και να πάρεις, όσο έχουν έναν τρόπο να παρεισφρήσουν, τότε τα γήπεδα δεν πρόκειται ποτέ να καθαρίσουν και να δούμε πραγματικά αυτήν την πολύ καλή εικόνα που συνεχίζεται που έχει ξεκινήσει εδώ και κάποιους μήνες που εφαρμόζονται τα μέτρα της κυβέρνησης.

Και το δεύτερο πολύ σημαντικό, επειδή έχω περάσει κι εγώ από τις γειτονιές που έχω μεγαλώσει στην Πάτρα, από το δημόσιο σχολείο, πολλά παιδιά, μικρά παιδιά, από τα social media βλέπουν - θέλω να το πω αυτό - βλέπουν όλους αυτούς τους τύπους και ενδεχομένως, κακώς, να τους ζηλεύουν. Γιατί δεν βλέπουν τις συνέπειες και τις επιπτώσεις. Κάποιοι, λοιπόν, μεγαλύτεροι από αυτούς, επειδή έκαναν ό,τι έκαναν, εφόσον τους βρει η Δικαιοσύνη, τα καλύτερά τους χρόνια θα τα περάσουν στη φυλακή. 

Πρέπει, λοιπόν, αυτά τα μικρά παιδιά και οι γονείς τους να τους δείξουν ότι η ζωή έχει πάρα πολλά πράγματα και το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, και ό, τι αγαπάνε να κάνουν, όχι, εν πάση περιπτώσει, να φθάνουν σε αυτό το σημείο και γιατί, πλέον, υπάρχει ένα κράτος το οποίο αλλάζει τον ποινικό κώδικα, γιατί θα κριθούν και από ένα πολύ αυστηρό νομικό πλαίσιο, και εφαρμόζει το νόμο».