«Το Ναυάγιο»: Πίσω από τις κάμερες - Γ. Σουξές: «Κοιμήθηκα στο γύρισμα και ο συνάδελφος νόμιζε ότι έπαθα εγκεφαλικό» (video)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Γιώργος Σουξές: «Σε μια σκηνή τρώγαμε και το ψωμί που μας έφεραν ήταν σαν αντίδωρο. Έτσι συμπλήρωσα πάνω στη λήψη τα λόγια "φάε κι ένα αντίδωρο, δεν κάνει να το πετάμε"».
Θάνος Λέκκας: «Η σκηνή της σχεδίας ήταν αρκετά δύσκολη και πολύωρη. Ήμασταν 4-5 ώρες στη θάλασσα και φορούσαμε στολές κατάδυσης μέσα από τα ρούχα. Είχε έρθει ένα ειδικό συνεργείο από Νότια Αφρική, με 8 δύτες, για να προσέχουν μην πνίγουμε. Υπήρχαν ειδικά φώτα που έκαναν το φεγγάρι, ανεμιστήρες και σκάφη για να προκαλούν κύματα. Ήταν μια φοβερή εμπειρία... Μας είχαν πάει σε κολυμβητήριο, φορώντας τα βαριά τσόχινα ρούχα της σκηνής, για να δούμε αν μπορούμε να κολυμπήσουμε και να είμαστε ασφαλείς. Με τα τσόχινα ρούχα κάναμε γυρίσματα στη γέφυρα του καραβιού, με 42 βαθμούς Κελσίου απ' έξω. Σε κάθε ατάκα σταματούσαμε και σκουπίζαμε το πρόσωπο»...
Γιώργος Σουξές: «Η πιο δύσκολη σκηνή ήταν όταν προσευχόμουν σε ένα εικόνισμα να βοηθήσει τη γυναίκα μου να καταλάβει ότι το παιδί μας έχει πνιγεί. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι της είπα ψέματα για να την πείσω και συγκλονίστηκα ολόκληρος. Ήταν ένα σοκ για μένα, έπαθα μεγάλο "πατατράκ"».
Θάνος Λέκκας: «Η Αναστασία Παντούση δεν μπορούσε να κρατήσει τα γέλια της όταν έβλεπε 5 άτομα να τη συλλυπούνται. Χρειάστηκε να γυρίσουμε τη σκηνή 4 φορές μέσα στο κρύο... Ανυπομονούσα να συνεργαστώ με τον Λεωνίδα Κακούρη. Μιλάει για οτιδήποτε εκτός της σειράς, μέχρι να ξεκινήσει η λήψη».
Γιώργος Σουξές: «Σε μια σκηνή που ήμουν κουρασμένος και δεν έπαιρνε εμένα η κάμερα, έκλεισαν τα μάτια μου κι αποκοιμήθηκα πάνω στο τραπέζι. Ο συνάδελφος μου, όταν με είδε πάνω στο τραπέζι να κοιμάμαι, νόμιζε ότι είχα πάθει εγκεφαλικό... Μια άλλη μέρα ήμουν κουρασμένος και παρακαλούσα να συμβεί κάτι για να τελειώσει το γύρισμα... Ξαφνικά έπεσαν μπροστά μου τα φώτα, στο τσακ δεν σκοτώθηκα».