Δώρα Τσαμπάζη για Αλέξανδρο Νικολαΐδη: «Αυτό το σύμπτωμα εμφανίστηκε πρώτη φορά και άρχισε να τον προβληματίζει» (video)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Η Δώρα Τσαμπάζη - η σύζυγος του δύο φορές αργυρού Ολυμπιονίκη του Tae Kwon Do, Αλέξανδρου Νικολαΐδη - και ο καθηγητής Παθολογίας και Ογκολογίας Κωνσταντίνος Συρίγος ήταν καλεσμένοι στην εκπομπή «Όλα για τη ζωή μας». Η Δώρα Τσαμπάζη είπε στον Μιχάλη Κεφαλογιάννη για την απώλεια του συζύγου της και τη μάχη του με τον καρκίνο:
«Ο Αλέξανδρος κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά στο σώμα του, όταν άρχισε να έχει ένα μούδιασμα στο δεξί του πόδι. Είχε κάποια χτυπήματα λόγω του δυναμικού του αθλήματος, αλλά αυτό το σύμπτωμα εμφανίστηκε πρώτη φορά και άρχισε να τον προβληματίζει.
Ξεκίνησε το ψάξιμο και καταλήξαμε με μια μαγνητική εγκεφάλου, η οποία έδειξε ότι υπήρχε ένας όγκος, που στην αρχή δεν γνωρίζαμε αν είναι καλοήθης ή κακοήθης. Έγινε μια επέμβαση, αφαιρέθηκε ο όγκος και βγήκε η βιοψία ότι ήταν ήδη μεταστατικός καρκίνος...
Η διαδικασία για να φτάσουμε στην οριστική διάγνωση διήρκησε 9 μήνες. Αν γινόταν εξαρχής η σωστή διάγνωση, ίσως να μην κάναμε θεραπείες οι οποίες είχαν να κάνουν με καρκίνο του πνεύμονα και να εστιάζαμε σε άλλες θεραπείες.
Είναι ένα σοκ η διάγνωση... Ξαφνικά η λέξη ογκολόγος, που κανείς δε θέλει να την πει, μπαίνει στη ζωή σου. Οπότε είσαι σε ένα χάσιμο. Ποιον να διαλέξεις, ποιος είναι ο καλύτερος ογκολόγος; Μέχρι να τον βρεις, υπάρχει μια αναστάτωση σε όλη την οικογένεια...
Στον άνθρωπο, που νοσεί, απαγορεύεται να του πούμε "σε καταλαβαίνω". Γιατί δεν το καταλαβαίνουμε, γιατί αν δεν το έχουμε περάσει, δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Μπορούμε να πούμε "Είμαι εδώ να το περάσουμε μαζί, σε ακούω".
Βρήκα τη δύναμη από τα παιδιά, δεν είχα άλλη επιλογή. Εγώ μπήκα σε αυτή τη διαδικασία λεχώνα. Ο γιος μου ήταν πέντε μηνών και θήλαζε ακόμα. Αυτό που αντιπροσωπεύει τη δική μου ψυχολογία είναι ότι μπήκα σε ένα πολύ μεγάλο survival mood, σε έναν μηχανισμό επιβίωσης για δύο χρόνια, προκειμένου να ανταπεξέλθω στην ασθένεια, στη μητρότητα και αργότερα και στην απώλεια. Τώρα αρχίζω και βρίσκω τα πατήματά μου».