Ράνια Τζίμα: «Σε 3 μήνες έχω κάνει ό,τι εξετάσεις υπάρχουν γιατί οι πρώτες αιματολογικές δεν ήταν καλές» (video)

Διαφήμιση - Advertisement

Ο Μιχάλης Κεφαλογιάννης φιλοξένησε στην εκπομπή «Όλα για τη Ζωή μας» τον καθηγητή Παθολογίας - Ρευματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πέτρο Σφηκάκη και τη Ράνια Τζίμα. Το θέμα της εκπομπής ήταν η σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο στρες και την στενοχώρια με τις ασθένειες.  Η δημοσιογράφος του Mega εξομολογήθηκε:

«Η αίσθηση που δίνω στους ανθρώπους είναι ότι είμαι πολύ ήρεμη. Ωστόσο, πολλές φορές οι άνθρωποι που είναι έτσι εξωτερικά, μέσα τους "βράζουν" και μαζεύουν πράγματα.

Η σχέση με το τσιγάρο κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσει. Εκείνη η στιγμή (σ.σ. το πλάνο στον αέρα του Mega που την έδειξε με ηλεκτρονικό τσιγάρο στο χέρι) ήταν μία στιγμή άγχους και βέβαια υπάρχουν δεκάδες τέτοιες στιγμές μέσα στην καθημερινότητα.

Έχω καταλάβει ότι πια έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια σε τόσα μεγάλα επίπεδα άγχους, που δεν καταλαβαίνουμε πόσο στρεσάρουμε τον εαυτό μας. Το άγχος βλάπτει τον οργανισμό μας.

Τώρα γελάω, αλλά έχω περάσει τρεις μήνες που κάνω εξετάσεις και έχουν αποκλειστεί δύο - τρία κακά πράγματα που δεν ήθελα να μου συμβούν. Γι' αυτό γελάω τώρα, αλλά δύο - τρεις μήνες έχω κάνει ό,τι εξετάσεις υπάρχουν, γιατί οι πρώτες αιματολογικές μου δεν ήταν καλές. Καταλήξαμε ότι είναι "burn out" (υπερκόπωση) από την πολλή δουλειά. Αν με ρωτήσεις "δούλεψες πολύ;", θα σου πω ότι δούλεψα όπως δουλεύω πάντα... Ξύπνησα ένα πρωί κι ήμουν άσπρη, όχι χλωμή... άσπρη. Κι έτσι είπα, πριν πάω στο γραφείο, να πάω να κάνω αιματολογικές εξετάσεις να δω τι γίνεται.

Στο παρελθόν, πριν κλείσει το παλιό Mega, ξύπνησα ένα πρωί και δεν άκουγα τίποτα από το ένα αυτί. Το έπαθα  όταν "κράσαρε" η Κύπρος. Εγώ έκανα τότε για το παλιό Mega ρεπορτάζ για το υπουργείο Ανάπτυξης. Ήταν ένα από τα βασικά υπουργεία που διαχειριζόταν και τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας  - Κύπρου στο κομμάτι της οικονομίας, οπότε ο αντίκτυπος ήταν πολύ σημαντικός. "Καταρρέει" η Κύπρος, δουλεύουμε - δουλεύουμε και ξυπνάω ένα πρωί και δεν ακούω τίποτα από το ένα αυτί, το δεξί. Δεν είχα πόνο, ούτε κάποια άλλη ενόχληση. Ήταν νευρολογικό αυτοάνοσο αυτό που έπαθα.

Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι, από τότε μέχρι αυτό που έπαθα πρόσφατα, εγώ μάλλον δεν άλλαξα τίποτα στον τρόπο που διαχειρίζομαι τα πράγματα. Θα έπρεπε να έχω αλλάξει κάτι, δεν πήρα το μήνυμα... ».