Η εξομολόγηση της Κ. Γκαγκάκη: «Θα ξεκινήσω τη διαδικασία αναδοχής για να δώσω λίγη αγάπη σε ένα παιδί» (video)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
«Δεν έχω όνειρα για τη ζωή μου και δεν είχα ποτέ, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής... Πρέπει να πω ότι μου έκαναν τέτοια ερώτηση σε μια γραπτή συνέντευξη και δεν έχω στείλει τη συνέντευξη πίσω γιατί δεν ξέρω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση: "Πώς θα ήθελα να εξελιχθεί η ζωή μου"...
Δεν είναι ο γάμος η εξέλιξη σε μια σχέση... Είναι η συντροφικότητα για όσο είμαστε χαρούμενοι. Αυτά τα "μέχρι το τέλος του κόσμου"... Με νοιάζει να υπάρχει ένας άνθρωπος να ακουμπάω, αλλά όχι γιατί με λυπάται ή τον λυπάμαι. Να ακουμπάω κάποιο από το βάρος και να μοιράζομαι. Όταν μου συμβεί κάτι πάρα πολύ καλό, σηκώνω το τηλέφωνο για να το πω σε κάποιον. Θέλω αυτό τον άνθρωπο...
Πιο μικρή αυτός ο άνθρωπος ήταν γονιός, πριν από κάποια χρόνια όμως έχασα τον μπαμπά μου. Υπήρχαν περίοδοι, πολύ λίγες βέβαια στη ζωή μου, που ήμουν τόσο εpωτευμένη που δεν ήταν γονιός και αυτό θέλω! Θέλω να είναι το αυτόματο "μου συνέβη κάτι καλό" γιατί το κακό το ακούν πολλοί... Κάποιος που θα φουσκώσει από χαρά και περηφάνια για σένα, αυτό θέλω...
Έχω ξεκινήσει και μια έρευνα για μια πιθανή υιοθεσία. Σταμάτησα να το συζητώ, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί τρόμαξα από κάποιες χρονικές διαδικασίες. Προφανώς είναι κάτι το οποίο παραμένει ανοιχτό, ωστόσο συνεχίζω να πιστεύω ότι αυτό είναι ένα παιχνίδι για δύο... Δεν είναι απαραίτητο ότι παντρεύεσαι ή είσαι μαζί με κάποιον αλλά, επειδή έχω μεγαλώσει πολύ μόνη μου και τελευταία έχω μείνει πολύ μόνη μου, θεωρώ ότι είναι μία ευθύνη που πρέπει να την έχουν πάνω από ένας. Ακόμα και για το γεγονός ότι και να το καταφέρω, αν κάτι συμβεί;
Θεωρώ ότι αυτό δεν πρέπει να είναι μια μοναχική διαδρομή. Υπάρχουν πολλές φίλες που μου λένε το αντίθετο και θα ξεκινήσω τη διαδικασία αναδοχής για να δώσω λίγη αγάπη και χρόνο σε ένα παιδί».