Κλέλια Ρένεση: «Κάντε μας τη χάρη ψυχοπονιάρηδες και κατεβείτε σε καμιά διαμαρτυρία για το κοινό καλό» (video+photo)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
«Σε όλους όσους «ανησυχούν» για το αν εξέθεσα το παιδί μου σε κίνδυνο, παίρνοντας το μαζί στη διαμαρτυρία για το έγκλημα στα Τέμπη της Κυριακής, θα τους πρότεινα να κάνουν focus την ανησυχία τους στα εγκλήματα που γίνονται κάθε μέρα εις βάρος των δικών τους παιδιών, φίλων, συγγενών απ' την εγκληματική αμέλεια των κυβερνήσεων.
Εγώ μάχομαι για όλα τα παιδιά, δικά μου ή δικά σας δεν έχει σημασία. Η ασφάλεια του δικού μου παιδιού, όταν εγώ είμαι παρούσα είναι δεδομένη. Κάντε μας τη χάρη ψυχοπονιάρηδες και κατεβείτε σε καμιά διαμαρτυρία για το κοινό καλό και αφήστε την υπερευαισθησία και την υποκριτική τέχνη για κάνα σανίδι. ΚΟΙΝΩΣ, ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ, ΚΑΡΦΩΝΕΣΤΕ, ΛΥΣΣΑΤΕ ΚΑΙ ΒΟΥΛΙΑΖΕΤΕ.
Υγ. Τα μικρά παιδιά τα είχαμε όλοι στην άκρη της συγκέντρωσης, με εύκολη διαφυγή και μηδέν ρίσκο. Οι μεγάλοι πηγαινοερχόμασταν στα σημεία. Μόλις τα ΜΑΤ έξω απ' τη βουλή φόρεσαν τις μάσκες τους (πριν καν ακουστεί το πρώτο μπαμ, μιλάμε για μαντικές ικανότητες), ξέραμε από εμπειρία ότι θα αρχίσει το πατιρντί και πήραμε τα παιδιά από κει αμέσως. Παρεμπιπτόντως, για τα παιδιά μας μαχόμαστε, αυτό νομίζω είναι αυτονόητο ακόμα και στον πιο λυσσασμένο κακιασμένο κόπρo.
Υγ2. Η «ασφάλεια» των παιδιών είναι υποκειμενική. Κάποιοι δεν τα βάζουν στη θάλασσα επειδή μπορεί να 'χει τσούχτρες, κάποιοι δεν τα αφήνουν στην κούνια μην πέσουν, κάποιοι δεν πάνε σε ακριτικά νησιά μην τύχει κάτι.
Εγώ θεωρώ ότι ασφαλίζω το παιδί μου μαθαίνοντάς του τον τρόπο να ζει, να διαμαρτύρεται για τα υπόλοιπα παιδιά του κόσμου, να μαθαίνει να ζει χωρίς κινητά και οθόνες, να ξέρει πότε να φυτεύει τη ντομάτα, να ξέρει να κοιτάει το φεγγάρι στο ολοσκόταδο. Είμαι πολύ επικίνδυνη μάνα τελικά…».