Ιωάννα Πηλιχού: «Πάθαμε κρίσεις άγχους και ταχυκαρδία, σκαρφάλωναν στο γυναικείο καμαρίνι και μας πετάξαν πέτρες» (photos)

Σε stories της στο Instagram, η Ιωάννα Πηλιχού περιέγραψε τις δύσκολες στιγμές που βίωσαν οι ηθοποιοί το βράδυ της Κυριακής (4/9), κατά τη διάρκεια της παράστασης «Δείπνο με φίλους».

Το «Δείπνο με φίλους» - η ξεκαρδιστική και συγκινητική κωμωδία του πολυβραβευμένου Αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Ντόναλντ Μάργκιουλις, σε σκηνοθεσία Μάνου Αντωνίου - ολοκληρώνει μέσα στον Σεπτέμβριο την περιοδεία του σε όλη την Ελλάδα. Πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί: Σταύρος Νικολαΐδης, Ιωάννα Πηλιχού, Μάνος Αντωνίου και Φιλίτσα Καλογεράκου.

Η Ιωάννα Πηλιχού έγραψε:

«Και κάπως έτσι σήμερα τελειώσαμε μια από τις πιο δύσκολες παραστάσεις που έχουμε δώσει… Μια παράσταση με απίστευτο θόρυβο, φασαρία, φωνές, παιδιά που έτρεχαν διαρκώς μπροστά μας, ούρλιαζαν, έπαιζαν μουσική στα τηλέφωνά τους, κόσμο που ήρθε με το σκυλί του που γάβγιζε μόνιμα, άλλος θεώρησε ότι πρέπει να περάσει με το ποδήλατό του πάνω από τη σκηνή, άνθρωποι φώναζαν για ησυχία και άλλοι έτρωγαν σουβλάκια, συνάδελφοι έχασαν τα λόγια τους και χάθηκαν εντελώς κατά τη διάρκεια της παράστασης, όλοι μάλλον πάθαμε κρίσεις άγχους και ταχυκαρδία, αλλά το αποκορύφωμα ήταν άλλο...

Τα καμαρίνια που ετοιμαζόμασταν είχαν παράθυρο. Στο γυναικείο καμαρίνι μόνιμα σκαρφάλωναν ανήλικα αγόρια, προσπαθώντας να δουν μέσα. Όταν δεν τους άρεσε που τους είπαμε να κατέβουν, αποφάσισαν να πετάξουν πέτρες και κομμάτια μάρμαρο. Ήμουν τυχερή και αντί για το κεφάλι μου, χτύπησε σε ένα προστατευτικό σίδερο και επέστρεψε στο πλακόστρωτο.

Και απευθύνομαι στους γονείς. Που από τη μία είναι σημαντικό να κατανοήσετε και να διδάξετε και στα παιδιά σας ότι το θέατρο είναι ένας ζωντανός οργανισμός και οι ηθοποιοί επηρεάζονται από αυτά που συμβαίνουν γύρω τους. Είναι άνθρωποι που εκείνη την ώρα ζουν, αναπνέουν, ακούν, αισθάνονται, ταράζονται, αποσυντονίζονται. Δεν είναι σινεμά ή τηλεόραση. Και από την άλλη είναι σημαντικό να διδάξετε στα παιδιά σας το σεβασμό στον προσωπικό χώρο κάποιου και ότι όταν δεν παίρνουν αυτό που θέλουν, η λύση δεν είναι να πετάνε μάρμαρα και να γίνονται βίαια. Η ελευθερία μας τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Είναι σημαντικό να το διδασκόμαστε από ανήλικοι και να το σεβόμαστε ως ενήλικοι».