Σταμάτης Μαλέλης: «Πάθαινα συνεχώς ανακοπές, ήταν δύσκολη η περίπτωσή μου»

Διαφήμιση - Advertisement

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό OK!, ο Σταμάτης Μαλέλης είπε στη Μαρία Παπαϊωάννου για τη σοβαρή περιπέτεια που πέρασε με την υγεία του το 2012:

«Μου έφεραν την κόρη μου για να δουν αν τη γνωρίζω. Πίστευαν πως έπειτα από δεκαπέντε ημέρες σε κώμα θα μου έχει μείνει κάτι. Απ' ό,τι φαίνεται, δεν μου έμεινε τίποτα. Ευτυχώς ήμουν τυχερός και με βοήθησε ο Θεός. Δεν ξέρω αν ήμουν εν ζωή ή αν έφευγα και επέστρεφα. Πάθαινα συνεχώς ανακοπές. Ήταν πολύ δύσκολη η περίπτωσή μου. Κάποια στιγμή είπαν ότι δεν υπήρχε ελπίδα να με επαναφέρουν.

Πριν από αυτή την περιπέτεια κάπνιζα, ξενυχτούσα και έφευγα από τη δουλειά πολύ αργά. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, δούλευα 14 ώρες. Ήμουν συνεχώς με ένα τσιγάρο στο χέρι και είχα τρομερό άγχος. Από το άγχος μου μπορεί να ξυπνούσα στις 6.00 και να μην μπορούσα να ξανακοιμηθώ. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι λειτουργούσα σαν να επιζητούσα το έμφραγμα. Σαν να οδηγούσα τον εαυτό μου με μαθηματική ακρίβεια προς τα εκεί.

Μετά από αυτό τελείωσα με το τσιγάρο, ξεκίνησα μια πιο υγιεινή ζωή και έχασα πολλά κιλά. Νομίζω ότι όταν έρχεσαι σε επαφή με τον θάνατο αλλάζουν πολλές αντιλήψεις σου για τη ζωή. Κι εγώ ήρθα σε επαφή με τον θάνατο. Όταν πια τον αγγίζεις, δεν τον φοβάσαι τόσο πολύ. Επίσης, γίνεσαι πραγματικά καλύτερος άνθρωπος. Μέσα σε όλα, αυτή η περιπέτεια μου έδωσε την ευκαιρία να ξεπεράσω την κατάθλιψη και τα προβλήματα που είχα με τους πανικούς. Από τότε δεν ξαναβίωσα κρίση πανικού. Ήταν σαν να είχα πιει το πιο ισχυρό ηρεμιστικό. Γενικότερα αναθεώρησα πολλά στη ζωή μου...».

Να σημειωθεί ότι το περασμένο έτος, ο Σταμάτης Μαλέλης είχε εξομολογηθεί στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» για τη μάχη του με την κατάθλιψη, την περίοδο των μεγάλων επιτυχιών:

«Η κατάθλιψη ήρθε τις περιόδους των μεγάλων επιτυχιών, όταν ήμουν στον ΣΚΑΪ. Μια φορά είχαμε φτάσει 54% τηλεθέαση σε δελτίο ειδήσεων... Δεν μπορούσα να διαχειριστώ την κατάσταση. Έπαθα κατάθλιψη γιατί ζούσα σε ένα χρυσό κλουβί και δεν έκανα αυτό που ήθελα. Όσοι έχουν κατάθλιψη πρέπει να πιστέψουν ότι μπορούν να τη νικήσουν και να αλλάξουν τρόπο ζωής, να μη φοβηθούν. Είχα παρατήσει τον εαυτό μου. Δηλαδή, ενώ ήμουν καλός στη δουλειά μου, ήμουν ένα άτομο με ειδικές ανάγκες. Όλοι με αποκαλούσαν "ο στρατηγός Μαλέλης" και εγώ ήμουν ένας άνθρωπος που δεν μπορούσα να πάω ούτε μέχρι το περίπτερο μόνος μου. Είχα αφήσει πια τον εαυτό μου σε ένα στυλ "πέθανε ρε"... Δεν πίστευα ότι μπορεί να τα καταφέρω. Όταν τελικά τα κατάφερα και με τη βοήθεια των ειδικών, θεώρησα ότι ήταν χρέος μου να το μεταδώσω και στους άλλους. Το σημαντικότερο είναι να αλλάξεις τρόπο ζωής...Ο μεγαλύτερος εφιάλτης της κατάθλιψης είναι η ματαιοδοξία... Πρέπει να γίνουμε ο εαυτός μας... Είχα δίπλα μου την οικογένειά μου και έναν αγαπημένο μου φίλο».