Πέθανε η Βάσω Αλαγιάννη (videos+photo)

Διαφήμιση - Advertisement

Έφυγε από τη ζωή η συνθέτης και στιχουργός (και ενίοτε τραγουδίστρια) Βάσω Αλαγιάννη, η οποία υπέγραψε πολλά γνωστά ελληνικά τραγούδια, όπως το «Αχ Ελλάδα» και το «Υδροχόος».

Τη δυσάρεστη είδηση του θανάτου της γνωστοποίησε η Χαρούλα Αλεξίου, η οποία ανέφερε στο Instagram αργά το βράδυ της Κυριακής:

«Έφυγε ήσυχα στον ύπνο της

Αυτή η γυναίκα που ήταν τόσα πολλά πράγματα.

Η «Svarno» .

Που έγραφε τραγούδια

Που θεράπευε με Reiki

Που συμβούλευε με αυτογνωσία

Που αγαπούσε με πάθoς

Που κάπνιζε πολύ

Που έραβε

Που έπλεκε

Που μας μάλωνε να ξυπνήσουμε

Που γελούσε σαν μωρό

Που τραγουδούσε

Που ταξίδευε πολύ

Που μας γέμιζε δώρα

Η Βάσω Αλλαγιάννη που την τραγούδησα κι εγώ με τους στίχους του Ρασούλη και τους δικούς της στον Ζαμπέτα όπως την τραγούδησαν και τόσοι άλλοι.

Η “Svarno” η φίλη μου και master μου στο Reiki. Έφυγε ήσυχα στον ύπνο της για να αναπαυτεί για πάντα».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Χάρις Αλεξίου (@haris_alexiou_official)

Βάσω Αλλαγιάννη

Όπως σημειώνεται στο βιογραφικό της στο προσωπικό της blog, πλάι στο Μάνο Λοίζο αλλά και αργότερα στο Νότη Μαυρουδή, η Βάσω Αλλαγιάννη έμαθε μουσική και άρχισε να γράφει τα δικά της τραγούδια. Ακούγοντας τα τραγούδια αυτά οι δάσκαλοι αλλά και εμπνευστές της, την παρακίνησαν να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική. Μέσα σε εκείνα τα πρώτα τραγούδια που έγραψε υπήρχαν διαμάντια όπως ο «Γλάρος» (το ερμήνευσε αργότερα ο Μανόλης Λιδάκης).

Η πρώτη δισκογραφική της δουλειά είχε τρομερή απήχηση στο κοινό. Ήταν το «Χαράτσι» (1982), όπου σε στίχους του Μανόλη Ρασούλη έγραψε τον «Υδροχόο» και το «Λεμόνι στην Πορτοκαλιά», για τη φωνή του Νίκου Παπάζογλου. Η μεγάλη επιτυχία του τρίπτυχου Αλλαγιάννη, Ρασούλη, Παπάζογλου έφερε ακόμη δύο δίσκους, τα «Σύνεργα» (1990) και το «Στο Λυκαβηττό» (1991), με το τραγούδι «Αχ Ελλάδα» να γίνεται ο ύμνος που αγγίζει την ψυχή του σύγχρονου Έλληνα.

Η Βάσω Αλλαγιάννη, καταξιωμένη πλέον, συνεργάστηκε δισκογραφικά με το Μανόλη Λιδάκη («4 κύκλοι τραγουδιών», 1995), τη Βούλα Σαββίδη («Το φίλημα του χρόνου» 1992), την Πίτσα Παπαδοπούλου («Με τα μάτια κλειστά», 1994, με το τραγούδι «Πού πάει η αγάπη όταν φεύγει»), το Σταύρο Λογαρίδη («Ονειρεμένες πολιτείες», 1996), τη Χαρούλα Αλεξίου («Παράξενο Φως», 2000), το Δημήτρη Μπάση («Μιλάω Χρόνια», 2000) και άλλους (από το 92 γράφει η ίδια και τους στίχους).

Τα τραγούδια της έγιναν σημεία αναφοράς στην ελληνική δισκογραφία, με αποτέλεσμα να συμπεριλαμβάνονται στο ρεπερτόριο ζωντανών εμφανίσεων ερμηνευτών και από τις δύο όχθες του ελληνικού τραγουδιού. Η ίδια είχε παρουσιάσει τη δουλειά της στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με σημαντικότερη στιγμή τη συναυλία στο Λυκαβηττό με το Μανόλη Ρασούλη.

Η Βάσω Αλαγιάννη κυκλοφόρησε και τον δίσκο της «Svarno» (το alter ego της), για να κάνει μια απογραφή αλλά ταυτόχρονα και μια εκ βαθέων εξομολόγηση. Ήταν το απαύγασμα μιας μεγάλης θητείας στο ελληνικό τραγούδι.