Δ. Παπαδήμα: «Φασιστικό το μέτρο των 100 ευρώ » - «Να πας στα 19 σου για δουλειά και ένας 55αρης να ξερoγλείφεται...» (video)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Σε μια χειμαρρώδη συνέντευξη, που παραχώρησε στο Πρωινό, η Δήμητρα Παπαδήμα μίλησε - μεταξύ άλλων - για τον Γιάννη Μποσταντζόγλου και την κόρη τους, τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και το ελληνικό Metoo.
Για την κατάσταση σχετικά με την πανδημία στη χώρα μας, αλλά και τα εμβόλια κατά του κορονοϊού, η γνωστή ηθοποιός είπε:
«Το αισθάνομαι ένα στημένο πράγμα όλο αυτό για τα οικονομικά συμφέροντα... Δεν έχω εμβολιαστεί. Έχω αντιστροφή τύπου λευκά ερυθρά, έχω ρωτήσει τρεις γιατρούς κι έχω πάρει τρεις διαφορετικές γνώμες. Έχει εμβολιαστεί το παιδί μου και έφτασα 22 πίεση από το φόβο μου, έχει εμβολιαστεί ο Γιάννης, όλη μου η οικογένεια.
Θέλω να μιλήσω για το άλλο το φασιστικό μέτρο, τα 100 ευρώ που πρέπει να παίρνουν από τους μη εμβολιασμένους. Εμένα μετά τα 60 ας τα παίρνουν, αλλά να τα παίρνουν από ηλικιωμένους 80 και πάνω, οι οποίοι έχουν ζήσει πολέμους, έχουν πρηστεί οι κοιλιές τους... και λέω για συγκεκριμένο μου άτομο, τη μάνα μου... Δεν θέλει η μάνα μου να εμβολιαστεί ρε παιδιά στα 86 της, δεν το κατάλαβα δηλαδή. Ας πάρουν το κατοστάρικο...».
Προς το τέλος της συνέντευξης, όταν η συζήτηση έφτασε στο Metoo και τις υποθέσεις που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας, η Δήμητρα Παπαδήμα τόνισε:
«Μη μου πείτε ότι εσείς δεν τα ξέρατε αυτά; Στο μέγεθος αυτό ίσως, αλλά όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει και δεν είναι μόνο αυτοί που έπρεπε να περάσουν από δικαστήριο, έχουν μείνει κι άλλοι τόσοι. Και με ρωτούν κάποιοι δημοσιογράφοι (ή το ΣΕΗ) "Γιατί δεν κάνετε εσείς καταγγελία;". Γιατί δεν πιστεύω στους δικηγόρους και στα δικαστήρια... Να πάω εγώ να καταγγείλω ποιον; Για να με τρέχουν από εδώ και από εκεί και να με δείχνουν τα κανάλια; Όχι. Θα τους ξεζουμίζω μέσα από τις συνεντεύξεις που θα δίνω. Γιατί αυτοί ξέρουν για ποιους μιλάω. Εκδικητική...
Μη μου πεις ότι εσένα δεν σε έχουν παρενοχλήσει (απευθυνόμενη στη Φαίη Σκορδά); Αυτά τα βιώνουμε όλοι...
Υπήρξαν και περιστατικά εκτός δουλειάς, στα παιδικά μου χρόνια, από πρόσωπα όχι και τόσο κοντινά μου... Και στη δουλειά μου έτυχαν, άσχημα πράγματα. Ένα από αυτά με έφτασε στο νοσοκομείο, ήταν η πρώτη κρίση πανικού, στα 19 μου...
Να πας στα 19 σου να ζητήσεις δουλειά και ο άλλος να ξερoγλείφεται... Ένας 55αρης, ο οποίος μου έλεγε πόσο του θυμίζω την κόρη του. Έπαθα κρίση πανικού και ξύπνησα και λέω "πού είμαι"; "Έλα, σήκω, δεν έχεις τίποτα", μου έλεγαν οι νοσοκόμες.
Όταν βλέπω ότι οι δίκες αναβάλλονται και αναβάλλονται το θεωρώ τραγικό... Η Δικαιοσύνη είναι μέσα σε καλούπι. Πιστεύω ότι το σύστημα, σ' αυτό το σημείο, έπρεπε να ήταν περισσότερο φασιστικό. Ειδικά στους ανήλικους. Τον παίρνεις, τον πας στο δικαστήριο, τους λες το έκανε - υπάρχουν και μάρτυρες -, τον κλείνεις σε ένα μπουντρούμι μέσα και τον ταΐζεις μέχρι να ψοφήσει. Δεν έχει άλλο παιδιά μου. Αυτός είναι ο παραδειγματισμός... Είμαι σκληρή; Είμαι άδικη;».