Χρύσα Ρώπα: «Το χιούμορ ήταν ένα σωσίβιο που έπρεπε να φορέσω» (video)

Διαφήμιση - Advertisement

Η Χρύσα Ρώπα κάθισε την Κυριακή στον καναπέ του Dot, όπου - μεταξύ άλλων - μίλησε για τα δύσκολα χρόνια που βίωσε, όταν ανακάλυψε ότι είναι υιοθετημένη. 

Η γνωστή ηθοποιός είχε εξομολογηθεί τον Δεκέμβριο του 2019 στον Γρηγόρη Αρναούτογλου: «Στα 12 μου χρόνια έμαθα τυχαία ότι είμαι υιοθετημένη από μία γειτόνισσα. Ήταν σαν να έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μου. Ένιωσα ότι έζησα μέσα σε ένα ψέμα... Γκρεμίστηκαν όλα».

Η Χρύσα Ρώπα είπε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο για την ιστορία της υιοθεσίας: 

«Το χιούμορ ήταν ένα σωσίβιο που έπρεπε οπωσδήποτε να το φορέσω. Ήταν δύσκολα... δύσκολα. Μιλάω για όταν ανακάλυψα την υιοθεσία. Ήταν δύσκολες συνθήκες. Πρέπει να τρέξεις να φύγεις... Φεύγεις από καταστάσεις και γράφεις την καινούρια σελίδα. Τώρα πια το "ξεφορτώθηκα" και δεν έχει νόημα να μιλήσω...

Τότε ο κόσμος πίστευε ότι μια υιοθεσία έπρεπε να μείνει κρυφή, να μη μάθει ποτέ κανείς. Το ψέμα αυτό υπήρξε καθοριστικό για τη μετέπειτα ζωή πολλών ανθρώπων.

Γενικότερα εγώ, έκτοτε, με το ψέμα έχω ένα θέμα... Η ιστορία της υιοθεσίας με μετέτρεψε σε ένα συναισθηματικό "πρεζόνι"... Κοίταζα μπροστά και ήθελα αγκαλιές, φιλιά, να μ' αγαπούν και να μ' εμπιστεύονται... Οι μεγαλύτερες πληγές που έχω είναι από ανθρώπους, τους οποίους αγάπησα και εμπιστεύτηκα, οι οποίοι με αμφισβήτησαν».

Επίσης, μίλησε για το γάμο της, από τον οποίο έφυγε παίρνοντας μαζί της μόνο το παιδί της και τα βιβλία της, ενώ αποκάλυψε για τον γνωστό σκηνοθέτη Ανδρέα Βουτσινά, που την ταπείνωσε στο ξεκίνημά της:

«To '80 στη σχολή ήμασταν από τις 8 το πρωί έως τις 8 το βράδυ, με μία ώρα κενό. Και στο δεύτερο ακόμα και στο τρίτο έτος έμπαινε μέσα ο δάσκαλος κι έλεγε "Εδώ είσαι ακόμη; Δεν σε έδιωξαν;". 

Εμένα, ο Ανδρέας Βουτσινάς, όταν ήμουν στο ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας μπήκε μέσα και μου είπε μπροστά σε όλο το θίασο "Εσύ γιατί είσαι ηθοποιός; Δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να σου πει ότι εσύ δεν κάνεις γι’ αυτή τη δουλειά;".

Πήγα μέσα στο δωμάτιο, άνοιξα το νερό στο μπάνιο, κάθισα κάτω και άρχισα να κλαίω. Πώς είναι ένα ζώο που... ο κυνηγός δεν το σκοτώνει ακαριαία; Δεν άντεχα από τον πόνο. Βεβαίως, έφυγα από το ΔΗΠΕΘΕ. Εγώ για να γλιτώσω από αυτό, έφυγα από το θέατρο... Ήταν εκπαραθύρωση και αν το έπαιρνα τότε στα σοβαρά μπορεί και να μην έκανα αυτή τη δουλειά...».

Δείτε το βίντεο.