«Προσωπικά» με την Έλενα Κατρίτση: «Στο νησί των καπεταναίων, των ευεργετών και των ηρώων» (photo)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Η ανακοίνωση της εκπομπής:
Νησί καπεταναίων, ηρώων και ευεργετών υπήρξαν οι Σπέτσες, με εξέχουσα μορφή τον Σωτήριο Ανάργυρο. Έναν σημαντικό Σπετσιώτη που έφυγε πάμπτωχος και επέστρεψε με το όραμα να κάνει τον τόπο όπου γεννήθηκε, πολιτιστικό και τουριστικό κέντρο της χώρας.
Προκειμένου να καταφέρει να διατηρήσει τον πευκόφυτο χαρακτήρα του νησιού, αγόρασε σχεδόν το μισό και παράλληλα χρηματοδότησε την ανέγερση της Αναργυρείου και Κοργιαλενείου Σχολής, που υπήρξε από τα πιο ονομαστά σχολεία της Ευρώπης, όπως και του θρυλικού ξενοδοχείου «Ποσειδώνιον», το οποίο έγινε σημείο αναφοράς από το 1914, οπότε και άνοιξε τις πόρτες του.
«Στους χώρους του, όπως έγραφαν οι εφημερίδες του 1930, η ευρωπαϊκή ελίτ, οι γαλαζοαίματοι και η αναδυόμενη ελίτ της Ελλάδος, ερωτεύονταν, χόρευαν βαλς, συζητούσαν και οραματίζονταν την αναγέννηση της χώρας. Η σχολή, που ήταν όραμα και του Ελευθέριου Βενιζέλου, στενού φίλου του εμπνευστή της, είχε στόχο τη δημιουργία ενός πυρήνα Ελλήνων με γνώση, ευγένεια, ήθος και γενναιότητα, με σκοπό να αναβιώσουν την κατεστραμμένη χώρα μας», όπως λέει χαρακτηριστικά ο Μανώλης Βορδώνης, πρόεδρος της «Πρωτοβουλίας Σπετσών».
«Στους χώρους του, όπως έγραφαν οι εφημερίδες του 1930, η ευρωπαϊκή ελίτ, οι γαλαζοαίματοι και η αναδυόμενη ελίτ της Ελλάδος, ερωτεύονταν, χόρευαν βαλς, συζητούσαν και οραματίζονταν την αναγέννηση της χώρας. Η σχολή, που ήταν όραμα και του Ελευθέριου Βενιζέλου, στενού φίλου του εμπνευστή της, είχε στόχο τη δημιουργία ενός πυρήνα Ελλήνων με γνώση, ευγένεια, ήθος και γενναιότητα, με σκοπό να αναβιώσουν την κατεστραμμένη χώρα μας», όπως λέει χαρακτηριστικά ο Μανώλης Βορδώνης, πρόεδρος της «Πρωτοβουλίας Σπετσών».
Στους χώρους της, μας ξεναγεί ο πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ιδρύματος της Αναργυρείου και Κοργιαλενείου Σχολής, Πέτρος Πετρακόπουλος, ενώ τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα, την πολυτάραχη ζωή του, αλλά και τους λόγους για τους οποίους έφυγε από τη ζωή πικραμένος, αποκαλύπτει ο ανιψιός του, Δημήτρης Ανάργυρος.
Μια πρόκληση ήταν να βρεθούμε πίσω από τις κλειστές πόρτες του σημαντικότερου αρχοντικού του νησιού, όπου τα σημάδια της εγκατάλειψης είναι εμφανή. Κι όμως, ακόμη και σήμερα περπατώντας στις σάλες και στα δωμάτιά του, εύκολα φαντάζεσαι τις μέρες λάμψης και αίγλης που έζησε, τότε που φιλοξενούσε τους διανοούμενους, τους πολιτικούς και την αριστοκρατία της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Τις Σπέτσες μιας άλλης εποχής μάς δείχνει ο αμαξάς Νίκος Θυμαράς, καθώς περνά από τους δρόμους με τα αρχοντικά των καπεταναίων. Ο δήμαρχος Παναγιώτης Λυράκης (φωτογραφία πιο κάτω), μιλά για τους τρόπους με τους οποίους το νησί θα παραμείνει ένας αγαπημένος και ελκυστικός προορισμός, καθώς και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι τα τελευταία χρόνια. Δύσκολη η ζωή σήμερα στους ταρσανάδες, εδώ που κάποτε φτιάχνονταν σκαριά όπως ο «Αγαμέμνων» της Μπουμπουλίνας, τονίζει ένας από τους πιο παλιούς καραβομαραγκούς, ο Δημήτρης Μπούφης.
Τι είναι αυτό το νησί για τους Σπετσιώτες; «Είναι ο τόπος μου, το σπίτι μου, τα πάντα! Είναι οι παραλίες το καλοκαίρι, τα όμορφα πανηγύρια στα ξωκλήσια, όλη αυτή η αθώα παιδικότητα, που τείνει να εκλείψει», λέει ο πατήρ Κοσμάς, ο μοναδικός αγιογράφος του νησιού.
Οι Σπέτσες έχουν πλούσια παράδοση, ένδοξο παρελθόν και πολλές ξεχωριστές ανθρώπινες ιστορίες, που χάνονται στα βάθη των αιώνων. Στη θέση τους όμως, γράφονται καθημερινά νέες, μοναδικές ιστορίες, με αφετηρία πάντα, το πανέμορφο αυτό νησί του Αργοσαρωνικού.
Παρουσίαση-αρχισυνταξία: Έλενα Κατρίτση
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Ρουμπής
Διεύθυνση φωτογραφίας: Kώστας Τριανταφύλλου