Εκδήλωση μνήμης στα Καλάβρυτα για τον δημοσιογράφο και λογοτέχνη Ηρακλή Πετιμεζά
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ: «Εκδήλωση μνήμης για τον αγωνιστή δημοσιογράφο και λογοτέχνη Ηρακλή Πετιμεζά θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή, 19 Ιουλίου 2020 στα Καλάβρυτα.
Η εκδήλωση διοργανώνεται, όπως κάθε χρόνο, από τον Δήμο Καλαβρύτων σε συνεργασία με την ΕΣΗΕΑ, με την τέλεση ετήσιου μνημοσύνου, παρουσία εκπροσώπων της πολιτικής εξουσίας, της δημοτικής αρχής, της οικογένειας Πετιμεζά και φίλων.
Αντιπροσωπεία του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ θα μεταβεί στα Καλάβρυτα για να παραστεί στις εκδηλώσεις και θα βραβεύσει τους έξι αριστούχους απόφοιτους του Γενικού Λυκείου Καλαβρύτων, απονέμοντας στον καθένα και χρηματικό βραβείο πεντακοσίων ευρώ. Η απόφαση αυτή του Δ.Σ. αποτελεί ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στη μνήμη του Ηρακλή Πετιμεζά, στην προσφορά του στην πατρίδα, τη δημοσιογραφία και την Ένωση Συντακτών.
Ποιος ήταν ο Ηρακλής Πετιμεζάς - Βιογραφικά στοιχεία
Ο Ηρακλής Πετιμεζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903 και πέθανε στις 15 Ιουλίου 1998 στην Αθήνα και ενταφιάστηκε στα Καλάβρυτα. Ήταν γιος του πολιτικού, δημοσιογράφου και λογοτέχνη Νικόλαου Πετιμεζά – Λαύρα και απόγονος της μεγάλης οικογένειας αγωνιστών του ’21 από τα Καλάβρυτα. Είχε σπουδάσει Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και μιλούσε Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά.
Μετά την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα, διαδραμάτισε ηγετικό ρόλο στην Εθνική Αντίσταση. Ιδρυτικό μέλος του ΕΔΕΣ τον Σεπτέμβριο 1941, προσέφερε εξαιρετικές πράγματι υπηρεσίες. Με την άνοδο του στενού φίλου και συνεργάτη του, Ναπολέοντα Ζέρβα, στα βουνά, ο Ηρακλής Πετιμεζάς κατέστη ο εκπρόσωπός του στην Αθήνα και με το ψευδώνυμο “Νικήτας”, οργάνωσε την ομώνυμη αντιστασιακή ομάδα που ανέπτυξε δράση στη συγκέντρωση πληροφοριών και στις δολιοφθορές κατά των κατακτητών. Δούλεψε στον παράνομο Τύπο, όπου σε συνεργασία με τη σύζυγό του Φωτεινή Νικολαίδη εξέδιδε την αντιστασιακή εφημερίδα “Ελληνικός Αγών” και άλλα έντυπα, μεταξύ των οποίων γερμανόφωνη εφημερίδα που ασκούσε αντιχιτλερική προπαγάνδα στους Γερμανούς στρατιώτες. Τον Μάρτη του 1944 συνελήφθη από τα SS, βασανίστηκε και παρέμεινε φυλακισμένος μέχρι τις παραμονές της απελευθέρωσης.
Μετά την απελευθέρωση διετέλεσε πρώτος Γενικός Διευθυντής του Ε.Ι.Ρ. και πήρε μέρος στην κυβέρνηση Σοφούλη (1945-46) ως υπουργός Τύπου. Έπειτα από τη συμφωνία της Βάρκιζας υπήρξε Αντιπρόεδρος της, υπό τον στρατηγό Οθωναίο, Ενώσεως των Δημοκρατικών Συλλόγων, περιοδεύοντας όλη τη χώρα για την προάσπιση των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών και για την αποτροπή του εμφυλίου πολέμου.
Μεταπολεμικά εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες «Ελευθερία», «Ακρόπολις», «Απογευματινή» κ.ά. και υπήρξε συνεργάτης της «Ελεύθερης Ελλάδας».
Ο Ηρακλής Πετιμεζάς, διετέλεσε Αντιπρόεδρος του «Πανελλήνιου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης 1941-44» από το 1982 έως τον θάνατό του.
Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται τα βιβλία «Εθνική Αντίσταση και Κοινωνική Επανάσταση – Ζέρβας και ΕΑΜ» (1991) και “Το τέλος της Δημοκρατίας” (1993), καθώς και κοινωνικές μελέτες και έρευνες.
Είχε τιμηθεί με βρετανικό μετάλλιο ανδρείας, παράσημα και άλλες διακρίσεις.
Η εκδήλωση διοργανώνεται, όπως κάθε χρόνο, από τον Δήμο Καλαβρύτων σε συνεργασία με την ΕΣΗΕΑ, με την τέλεση ετήσιου μνημοσύνου, παρουσία εκπροσώπων της πολιτικής εξουσίας, της δημοτικής αρχής, της οικογένειας Πετιμεζά και φίλων.
Αντιπροσωπεία του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ θα μεταβεί στα Καλάβρυτα για να παραστεί στις εκδηλώσεις και θα βραβεύσει τους έξι αριστούχους απόφοιτους του Γενικού Λυκείου Καλαβρύτων, απονέμοντας στον καθένα και χρηματικό βραβείο πεντακοσίων ευρώ. Η απόφαση αυτή του Δ.Σ. αποτελεί ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στη μνήμη του Ηρακλή Πετιμεζά, στην προσφορά του στην πατρίδα, τη δημοσιογραφία και την Ένωση Συντακτών.
Ποιος ήταν ο Ηρακλής Πετιμεζάς - Βιογραφικά στοιχεία
Ο Ηρακλής Πετιμεζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903 και πέθανε στις 15 Ιουλίου 1998 στην Αθήνα και ενταφιάστηκε στα Καλάβρυτα. Ήταν γιος του πολιτικού, δημοσιογράφου και λογοτέχνη Νικόλαου Πετιμεζά – Λαύρα και απόγονος της μεγάλης οικογένειας αγωνιστών του ’21 από τα Καλάβρυτα. Είχε σπουδάσει Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και μιλούσε Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά.
Μετά την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα, διαδραμάτισε ηγετικό ρόλο στην Εθνική Αντίσταση. Ιδρυτικό μέλος του ΕΔΕΣ τον Σεπτέμβριο 1941, προσέφερε εξαιρετικές πράγματι υπηρεσίες. Με την άνοδο του στενού φίλου και συνεργάτη του, Ναπολέοντα Ζέρβα, στα βουνά, ο Ηρακλής Πετιμεζάς κατέστη ο εκπρόσωπός του στην Αθήνα και με το ψευδώνυμο “Νικήτας”, οργάνωσε την ομώνυμη αντιστασιακή ομάδα που ανέπτυξε δράση στη συγκέντρωση πληροφοριών και στις δολιοφθορές κατά των κατακτητών. Δούλεψε στον παράνομο Τύπο, όπου σε συνεργασία με τη σύζυγό του Φωτεινή Νικολαίδη εξέδιδε την αντιστασιακή εφημερίδα “Ελληνικός Αγών” και άλλα έντυπα, μεταξύ των οποίων γερμανόφωνη εφημερίδα που ασκούσε αντιχιτλερική προπαγάνδα στους Γερμανούς στρατιώτες. Τον Μάρτη του 1944 συνελήφθη από τα SS, βασανίστηκε και παρέμεινε φυλακισμένος μέχρι τις παραμονές της απελευθέρωσης.
Μετά την απελευθέρωση διετέλεσε πρώτος Γενικός Διευθυντής του Ε.Ι.Ρ. και πήρε μέρος στην κυβέρνηση Σοφούλη (1945-46) ως υπουργός Τύπου. Έπειτα από τη συμφωνία της Βάρκιζας υπήρξε Αντιπρόεδρος της, υπό τον στρατηγό Οθωναίο, Ενώσεως των Δημοκρατικών Συλλόγων, περιοδεύοντας όλη τη χώρα για την προάσπιση των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών και για την αποτροπή του εμφυλίου πολέμου.
Μεταπολεμικά εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες «Ελευθερία», «Ακρόπολις», «Απογευματινή» κ.ά. και υπήρξε συνεργάτης της «Ελεύθερης Ελλάδας».
Ο Ηρακλής Πετιμεζάς, διετέλεσε Αντιπρόεδρος του «Πανελλήνιου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης 1941-44» από το 1982 έως τον θάνατό του.
Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται τα βιβλία «Εθνική Αντίσταση και Κοινωνική Επανάσταση – Ζέρβας και ΕΑΜ» (1991) και “Το τέλος της Δημοκρατίας” (1993), καθώς και κοινωνικές μελέτες και έρευνες.
Είχε τιμηθεί με βρετανικό μετάλλιο ανδρείας, παράσημα και άλλες διακρίσεις.
Ο Ηρακλής Πετιμεζάς, είχε δωρίσει το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού και οικογενειακού, ιστορικού αρχείου του, στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, το Μουσείο Μπενάκη, το Πολεμικό Μουσείο, την Ε.Σ.Η.Ε.Α. και άλλα Ιδρύματα.»