Αποστολία Ζώη: «Ήταν η πιο μαγική στιγμή της πορείας μου μέχρι στιγμής» (video)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Η Αποστολία Ζώη είχε χάσει τη μητέρα της το 2013, μετά από μάχη με τον καρκίνο, ενώ τον Ιανουάριο του 2108 πέρασε ξανά δύσκολες μέρες, καθώς έφυγε από τη ζωή ο πατέρας της από την ίδια ασθένεια.
Λίγες ημέρες πριν το θάνατο του πατέρα της, το Δεκέμβριο του 2017, η γνωστή τραγουδίστρια είχε πανηγυρίσει το θρίαμβο της στον τελικό του πρώτου Nomads του ΑΝΤ1.
Η Αποστολία Ζώη φιλοξενήθηκε στην εκπομπή «ΦλΕΡΤ», όπου εξομολογήθηκε, μεταξύ άλλων, στη Νάντια Κοντογεώργη:
«Έχασα και τους δύο γονείς μου από καρκίνο. Ήθελα να μετατρέψω την απώλεια σε κάτι θετικό και σε προσφορά. Ήταν πάνω από μένα όλο αυτό που έγινε.
Στις 40 ημέρες, που είχα χάσει τον πατέρα μου, ήμουν στον καναπέ και σκέφτηκα - γιατί πραγματικά ήμουν "φυτό", πολύ άσχημα ψυχολογικά - ότι θέλω να κάνω κάτι για εκείνους, το οποίο να αντιπροσωπεύει αυτό που είχαν περάσει. Η φιλανθρωπική συναυλία που οργάνωσα τότε είχε να κάνει με ένα ίδρυμα που αφορά τον καρκίνο. Ήταν ένα tribute, μια αφιέρωση για τους γονείς μου.
Η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκίνησα - επειδή ήταν πολύ "κομμένα τα φτερά μου" από όλο αυτό που είχα περάσει και ένιωθα πάρα πολύ αδύναμη - δεν πίστευα ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα ότι μπορεί όλοι οι καλλιτέχνες, που ζήτησα να συμμετέχουν, να είναι εκεί για μένα και να μη μου πει κανένας όχι...
Αυτή η συναυλία, που λεγόταν "Γιατί το τραγούδι", ήταν η πιο μαγική στιγμή της πορείας μου μέχρι στιγμής. Νιώθω πάρα πολύ περήφανη γι' αυτό. Ήταν κάτι πάνω από μένα. Αν ήταν για μένα δεν ξέρω αν θα είχα τη δύναμη να ζητήσω πράγματα. Αλλά ήταν για τους γονείς μου και δε φοβήθηκα στιγμή. Και όλο αυτό το ταξίδι με "ξεκλείδωσε" και ήταν η έναρξη του σημερινού αποτελέσματος, της ηρεμίας, της θετικότητας και της αισιοδοξίας. Ήταν η έναρξή μου...».
Αυτή η συναυλία, που λεγόταν "Γιατί το τραγούδι", ήταν η πιο μαγική στιγμή της πορείας μου μέχρι στιγμής. Νιώθω πάρα πολύ περήφανη γι' αυτό. Ήταν κάτι πάνω από μένα. Αν ήταν για μένα δεν ξέρω αν θα είχα τη δύναμη να ζητήσω πράγματα. Αλλά ήταν για τους γονείς μου και δε φοβήθηκα στιγμή. Και όλο αυτό το ταξίδι με "ξεκλείδωσε" και ήταν η έναρξη του σημερινού αποτελέσματος, της ηρεμίας, της θετικότητας και της αισιοδοξίας. Ήταν η έναρξή μου...».
Δείτε τη συνέντευξη.