Τα δάκρυα της Αλίκης Κατσαβού: «Ο Κώστας μου λείπει όλες τις ώρες - Είχαμε παντρευτεί λόγω εγκυμοσύνης» (video)

Διαφήμιση - Advertisement

Η Αλίκη Κατσαβού φιλοξενήθηκε στο Dot, όπου μίλησε για τις τελευταίες μέρες του αξέχαστου Κώστα Βουτσά. 

«Μου λείπει όλες τις ώρες. Το πρωί που ξυπνάω είναι πολύ δύσκολα...» εξομολογήθηκε η Αλίκη Κατσαβού στο τέλος της συνέντευξης και ξέσπασε σε κλάματα, ενώ αποκάλυψε ότι τον είχε γνωρίσει για πρώτη φορά όταν η ίδια ήταν 15 ετών.

Μεταξύ άλλων, είπε για το γάμο τους, το γιο τους Φοίβο, τη σχέση της με τις κόρες του Βουτσά και τα κληρονομικά:

«Ο Φοίβος μεγάλωσε απότομα μετά το θάνατο του Κώστα, ωρίμασε. Ήμουν τυχερή στην περίοδο του πένθους γιατί πριν τον κορονοϊό είχαμε ετοιμάσει μία παράσταση για μία γαλακτοβιομηχανία για φιλανθρωπικό σκοπό. Έγινε το lockdown και αφηγήθηκα τα παραμύθια στο Instagram, γιατί δεν μπορούσα να τα παίξω. Αυτό με κράτησε απασχολημένη.

Ο Κώστας μου λείπει πολύ. Το ψυχολογικό φορτίο είναι τεράστιο στην απώλεια. Δεν έχω πειράξει στο σπίτι τα πράγματά του, είναι όλα εκεί. Δεν είμαι ακόμα έτοιμη να τα "καταχωνιάσω".

Για μένα ο Κώστας ήταν η δύναμη και η χαρά της ζωής. Λόγω της μεγάλης διαφοράς ηλικίας ήξερα ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν το τέλος, αλλά δεν σκεφτόμουν ότι  θα είναι τόσο κοντινή η ημερομηνία του αποχωρισμού.

Σε όλα τα αρνητικά σχόλια σχετικά με τη διαφορά ηλικίας μας το χιούμορ του Κώστα ήταν καταλυτικό και δεν έδινα σημασία.  Ακόμα και σ' αυτό ήταν παράδειγμα θάρρους και γενναιότητας και έδειξε το μέγεθος του ανδρισμού του. Δηλαδή, αφού είχε αποφασίσει να έχει μία γυναίκα στη ζωή του, δεν τον ένοιαζε αν είναι πάρα πολύ νέα και αν θα εισπράξει λάσπη για την επιλογή του.... Ούτε έμενα με ένοιαζε η διαφορά ηλικίας.

Στο Φοίβο μίλησα μετά από μία εβδομάδα από το θάνατό του. Τις ημέρες της νοσηλείας ήταν δύσκολα για το Φοίβο γιατί έλειπα πολλές ώρες από το σπίτι. Δεν τον έπαιρνα στο νοσοκομείο και γιατί δεν επιτρεπόταν, αλλά και γιατί δεν ήθελα να το ζήσει όλο αυτό. Πίστευα ότι ο Κώστας θα βγει από το νοσοκομείο.

Ρώτησα ειδικούς σχετικά με το πώς να το πω στο Φοίβο. Σοκαρίστηκα λίγο όταν μου είπαν τι πρέπει να κάνω. Μου είπαν ότι πρέπει να είμαι πολύ ακριβής και λεπτομερής. Να του πω ότι πέθανε, τι ακριβώς σημαίνει αυτό και να του εξηγήσω τη διαδικασία της ταφής.

Για καλή μου τύχη, η μικρή κόρη του Κώστα, η Νικολέτα, είναι ψυχολόγος και μου έδωσε τη συμβουλή να του εξηγήσω τι έγινε με διαφορετικό τρόπο.

Είμαστε πολύ δεμένες με τις κόρες του Κώστα. Δεν έχουμε χαλάσει στο ελάχιστο τις σχέσεις μας. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνουν δημόσιες συζητήσεις για τα κληρονομικά... Θα τα τακτοποιήσουμε...

Όπως είναι τα πράγματα τώρα νιώθω αβεβαιότητα για τα οικονομικά μου, γιατί βασίζομαι στην τέχνη μου.

Δεν έλυσα το οικονομικό μου όταν παντρεύτηκα τον Κώστα. Μου αναλογεί απλά ένα μερίδιο της σύνταξής του, όπως και από τα δικαιώματα. Τα δικαιώματα μοιράζονται δια πέντε: στις τρεις κόρες, το Φοίβο κι εμένα.

Δεν σκόπευα να παντρευτώ τον Κώστα Βουτσά. Τον παντρεύτηκα αφού έμεινα έγκυος γιατί ήθελα το παιδί να είναι μέσα σε ένα γάμο. Ο γάμος δε μου λέει κάτι. Αλλά αν ήμουν μόνη μου δεν θα παντρευόμουν».