Νάσος Παπαργυρόπουλος: Ο λόγος που δεν μιλούσα για δύο χρόνια με τον πατέρα μου (video)

Διαφήμιση - Advertisement

Στον καναπέ του "DOT." κάθισε και ο Νάσος Παπαργυρόπουλος, ο οποίος μίλησε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και το Θανάση Αναγνωστόπουλο για την εμπειρία του στο Survivor, αλλά και για τη σχέση με τον πατέρα του. Μεταξύ άλλων, είπε για τον πατέρα του:

«Ο πατέρας μου, επειδή ήταν πολύ δυνατός ως χαρακτήρας, όσο ήμουν μικρότερος έφερνα αντιστάσεις. Επέβαλε και κάπως τη γνώμη του, όπως και οι περισσότεροι πατεράδες. 

Στο Survivor είχα ζητήσει συγγνώμη στην επικοινωνία, γιατί πολλές φορές βλέπουμε τα πράγματα πιο σοβαρά από ότι είναι. Και δεν βλέπουμε τα πραγματικά σοβαρά πράγματα. Έχουμε τους γονείς μας που μας αγαπάνε περισσότερο από όλους και δεν ξέρεις για πόσο θα τους έχεις και δεν ξέρεις και τι ξημερώνει. Για ένα πταίσμα να κρατήσεις κακία και να μη μιλάς στον άνθρωπο που σε αγαπάει περισσότερο από όλους είναι ανόητο κι εγώ αυτό το κατάλαβα μέσα στο Survivor.

Γιατί πάντα έδινα αναβολές. Έλεγα θα το κάνω μετά, ή θα τα βρούμε μετά. Μιλούσαμε πριν μπω στο Survivor, απλά είχαμε περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, γύρω στα δύο χρόνια, χωρίς να μιλάμε. Ήμουν Ελλάδα περισσότερο, αλλά και Αμερική, απλά είχαμε έρθει σε ρήξη και επαγγελματική και προσωπική. Γιατί αυτά τα δύο καμιά φορά συγχέονται...

Πέρα από την υποκριτική δούλευα και στα μαγαζιά του πατέρα μου... Και οι δύο φταίγαμε, ο καθένας με τον τρόπο του, απλά εγώ έφταιγα παραπάνω...

Έπρεπε να έχω σκεφτεί ότι αυτός ο άνθρωπος έχει τόσο ισχυρό χαρακτήρα, που δεν μπορεί από ένα παιδί 17-25 χρονών να δεχτεί μια διαφορετική άποψη. Εκεί εγώ έκανα το λάθος. Έπρεπε να καταλάβω ότι θα έπρεπε να αλλάξω εγώ ή ο τρόπος που του μιλούσα να ήταν διαφορετικός. Να του έδινα διαφορετικά να να καταλάβει τα πράγματα. Έτσι ρίχνω φταίξιμο περισσότερο στον εαυτό μου  γι' αυτό.

Είχα μια φοβία για το πως θα με αντιμετωπίσει ο πατέρας μου μετά από τόσο καιρό, σαν τον άσωτο υιό... Κάποια στιγμή βρήκα το θάρρος και λέω "μέχρι εδώ είναι, τελείωσε, θα πάω να τον βρω". Από εκεί τα βρήκαμε και δεν ξανατσακωθήκαμε».