Σαν σήμερα αυτoκτovούv ο Αδόλφος Χίτλερ και η Εύα Μπράουν (video+photo)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Η κατάσταση της υγείας του Χίτλερ όλο και χειροτέρευε με την εξέλιξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Σύμφωνα με την επικρατούσα σήμερα αντίληψη, υπέφερε από τη νόσο του Πάρκινσον σε προχωρημένο στάδιο.
Στις 19 Μαρτίου του 1945 εξέδωσε το διάταγμα «Μέτρα για την καταστροφή των εδαφών του Ράιχ» με το οποίο έδινε εντολή να καταστραφούν, από τις μονάδες της Βέρμαχτ και σε συνεργασία με τους γκάουλαϊτερ, όλα τα στρατιωτικά μεταφορικά μέσα, οι επικοινωνίες, οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις και οι υποδομές εφοδιασμού, καθώς και όλα τα υλικά αγαθά τα οποία μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο εχθρός. Στον εχθρό δεν έπρεπε να αφεθεί παρά μόνο «καμένη γη». Όπως εκμυστηρεύτηκε ο Χίτλερ στον Υπουργό Εξοπλισμού, Άλμπερτ Σπέερ, ο γερμανικός λαός, λόγω της ήττας του, αποδείχθηκε ο πιο αδύναμος και επομένως δεν χρειαζόταν να ενδιαφέρεται για την επιβίωσή του. Όμως, στην πράξη, ο Σπέερ με τον στρατάρχη Μόντελ έπεισαν τους γκαουλάιτερ να μην εφαρμόσουν τη διαταγή αυτή, παρόλο που ήταν απόλυτα σύμφωνη με τον τρόπο σκέψης του Χίτλερ. Λίγο αργότερα, ο Σπέερ ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη της εφαρμογής του διατάγματος, με σκοπό να μη το εφαρμόσει. Όλα αυτά τα γεγονότα ήταν το πρώτο σημάδι ότι κατέρρεε η εξουσία του Χίτλερ.
Στις 22 Απριλίου 1945 ο Χίτλερ έπαθε νευρική κατάρρευση. Αυτό συνέβη όταν πληροφορήθηκε, κατά τη διάρκεια του καθημερινού σχολιασμού της κατάστασης στο υπόγειο καταφύγιο, κάτω από την Καγκελαρία στο Βερολίνο, ότι η επίθεση που είχε διατάξει για την άρση της πολιορκίας του Βερολίνου δεν είχε εκτελεστεί από τον Αρχηγό των μονάδων των Ες-Ες Στάινερ, γιατί εκείνος τη θεώρησε ανεφάρμοστη λόγω του συσχετισμού δυνάμεων.
Ο Χίτλερ είπε ότι όλα πλέον χάθηκαν και ότι όλοι τον έχουν προδώσει, ακόμα και τα Ες-Ες. Άφησε ελεύθερο ένα μέρος του προσωπικού του και αρνήθηκε, παρά τις παρακλήσεις του Μπόρμαν, του Κάιτελ και του Γκαίρινγκ, να εγκαταλείψει το Βερολίνο. Διέταξε τον αρχιυπασπιστή του, Γιούλιους Σάουμπ, να κάψει όλα τα προσωπικά του στοιχεία και έγγραφα που βρίσκονταν στην Καγκελαρία και στο Καταφύγιο, καθώς και όσα βρίσκονταν στο Μόναχο.
Δύο θέματα κυριαρχούσαν στο καταφύγιο τις τελευταίες μέρες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου: Πόσο κοντά είναι ο Κόκκινος Στρατός και ποιος είναι ο πιο σίγουρος τρόπος αυτοκτονίας.
Στις 29 Απριλίου 1945 νυμφεύθηκε τη σύντροφο της ζωής του Εύα Μπράουν και αμέσως μετά υπαγόρευσε τη διαθήκη του. Όσοι από το προσωπικό ήθελαν, παρέλαβαν φιαλίδια με πρωσσικό οξύ (υδροκυάνιο), όμως ο Χίτλερ έτρεφε παρανοϊκές υποψίες για την αποτελεσματικότητά τους και γι' αυτό έδωσε εντολή να δοκιμάσουν το δηλητήριο στο αλσατικό λυκόσκυλό του, τη Μπλόντι, στην οποία είχε δείξει περισσότερη στοργή από όση είχε δείξει σε οποιοδήποτε άνθρωπο. Ο Χίτλερ μπήκε για λίγο στο δωμάτιο με το νεκρό ζώο και ύστερα έφυγε ανέκφραστος.
Την επόμενη μέρα (30 Απριλίου), κατά τις 3:30, η Εύα Μπράουν αυτοκτόνησε με υδροκυάνιο. Συγχρόνως ο Χίτλερ έβαλε ένα πιστόλι στο στόμα του και αυτοπυροβολήθηκε.
Ο Μάρτιν Μπόρμαν μαζί με τον οδηγό του Χίτλερ, Έριχ Κέμπκα, τον υπηρέτη του Χάιντς Λίγκε, τον επιλοχία των SS Όττο Γκίνσε και μερικούς στρατιώτες της προσωπικής του φρουράς έκαψαν τα πτώματα, όπως είχαν διαταχθεί, λόγω του φόβου του Χίτλερ για εξευτελισμό τους, αν ανακαλύπτονταν από τους Συμμάχους. Η τέφρα τάφηκε αργότερα έξω από το καταφύγιο, μέσα σε έναν κρατήρα από βόμβα. Παρόλα αυτά, διασώθηκαν η κάτω γνάθος και μία οδοντική γέφυρα του Χίτλερ και μία γέφυρα της Εύας Μπράουν, που οι Σοβιετικοί έδειξαν στον οδοντίατρο του Χίτλερ, ο οποίος τα αναγνώρισε.
Σύμφωνα με τη συγγραφέα Σιμόνι Ρενέ Γκερρέιρο Ντίας (Simoni Renee Guerreiro Dias), ο Χίτλερ δεν αυτοκτόνησε, αλλά έζησε ελεύθερος στη Βραζιλία έως το 1984, όπου πέθανε σε ηλικία 95 ετών. Ωστόσο, αυτή η άποψη δεν τεκμηριώνεται σωστά, καθώς στηρίζεται σε μια θολή φωτογραφία, από την οποία δεν συνάγεται κάποιο σοβαρό συμπέρασμα.
Με πληροφορίες από: wikipedia