Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού

Διαφήμιση - Advertisement

Η παγκόσμια κοινότητα δεσμεύτηκε να προστατεύει τα δικαιώματα των παιδιών με την υιοθέτηση της Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού στις 20 Νοεμβρίου του 1989. Από τότε, η 20η Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού.

Σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο, όπου σχεδόν όλοι συμφωνούν πως οποιοσδήποτε κάτω των 18 ετών είναι παιδί και έχει δικαίωμα σε ειδική φροντίδα και προστασία. Όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε και στο παρελθόν. Μόνο μετά την 20η Νοεμβρίου του 1989, όταν η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, άρχισε η ανθρωπότητα να επωφελείται από μια δέσμη δικαιωμάτων για όλα τα παιδιά και τους νέους.

Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού είναι ο πρώτος παγκόσμιος νομικά δεσμευτικός κώδικας για τα δικαιώματα που όλα τα παιδιά πρέπει να απολαμβάνουν. Θέτει στοιχειώδεις αρχές για την ευημερία των παιδιών στα διάφορα στάδια εξέλιξής τους και αποτελείται από 54 άρθρα. 

Η Σύμβαση ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Πολωνικής κυβέρνησης και της UNICEF, υιοθετήθηκε ομόφωνα απο τη Γεν. Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμ. 1989 και τέθηκε σε ισχύ το 1990. Μέχρι σήμερα έχει επικυρωθεί σχεδόν από όλες τις χώρες του κόσμου, ενώ στην Ελλάδα επικυρώθηκε το 1992 (ΦΕΚ 192/2.12.92).

Πώς η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού έχει αλλάξει τις ζωές των παιδιών κατά τη διάρκεια των τελευταίων 25 ετών;

• Παιδική Επιβίωση - Μείωση στο μισό του αριθμού των παιδιών κάτω των 5 ετών που πεθαίνουν κάθε χρόνο, από σχεδόν 12 σε 6 εκατομμύρια.

• Φτώχεια - Η μείωση σε πάνω από το μισό του αριθμού των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, από 47% σε 18%.

• Εγγραφή στην Εκπαίδευση - Αύξηση της εγγραφής στην προσχολική εκπαίδευση σε παγκόσμιο επίπεδο κατά περισσότερο από 30%.

• Παιδική Εργασία - Μείωση του αριθμού των παιδιών ηλικίας 5-17 ετών που εμπλέκονται στην παιδική εργασία σχεδόν κατά ένα τρίτο.

• Υγιεινή - Σχεδόν τα δύο τρίτα (64%) του παγκόσμιου πληθυσμού έχει πρόσβαση σε βελτιωμένες εγκαταστάσεις υγιεινής, μια αύξηση περίπου 2 δις ανθρώπων από το 1990.

Όμως σημαντικές προκλήσεις και ανισότητες που παραμένουν:

• 58 εκατομμύρια παιδιά πρωτοβάθμιας σχολικής ηλικίας δεν πηγαίνουν στο σχολείο.

• Το ένα τέταρτο των παιδιών παγκοσμίως είναι καχεκτικά εξαιτίας χρόνιου υποσιτισμού - που θα μπορούσε εύκολα να προληφθεί - κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων της ζωής τους.

• Σχεδόν 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι - ή ο 1 στους 3 σε παγκόσμιο επίπεδο - εξακολουθούν να μην έχουν πρόσβαση σε βελτιωμένες εγκαταστάσεις υγιεινής.

• Τα πιο περιθωριοποιημένα παιδιά - τα παιδιά που γεννήθηκαν σε φτωχές οικογένειες, τα παιδιά μειονοτήτων, τα παιδιά που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές και τα παιδιά με ειδικές ανάγκες - είναι εκείνα που τις περισσότερες φορές δεν έχουν πρόσβαση στις βασικές υπηρεσίες και την προστασία που χρειάζονται για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους.

Πηγή: Unicef