Λίβερπουλ: Ζευγάρι έδωσε μία λίρα και αγόρασε... σπίτι - Η απίστευτη αλλαγή, ένα χρόνο μετά (photos)

Ένα ζευγάρι παρουσίασε με υπερηφάνεια την εντυπωσιακή μεταμόρφωση ενός ερειπωμένου σπιτιού, το οποίο είχε αγοράσει ένα χρόνο πριν, μόνο με μία βρετανική λίρα...

Ο Sam και η Rachael Kamau πήραν το σπίτι στην περιοχή Wavertree, του Λίβερπουλ, από το δημοτικό συμβούλιο, στα πλαίσια ενός προγράμματος που ονομάζεται "Homes for a Pound Plus". Το δημοτικό συμβούλιο του Λίβερπουλ τρέχει το συγκεκριμένο πρόγραμμα, προκειμένου επαναφέρει σε λειτουργία περίπου 6.000 σπίτια της περιοχής.

Σύμφωνα με τη Daily Mail, δικαίωμα να αποκτήσουν ένα τέτοιο σπίτι έχουν όσοι ζουν ή εργάζονται στο Λίβερπουλ, ενώ απαραίτητος όρος είναι να προχωρήσουν στην αποκατάσταση των ζημιών του σπιτιού - τουλάχιστον να το φέρουν σε μία αξιοπρεπή εικόνα - και να μην πωληθεί τα επόμενα πέντε χρόνια.

Το σπίτι ήταν σε κακή κατάσταση, όπως θα δείτε στις φωτογραφίες που ακολουθούν. Οι ίδιοι λένε ότι φοβόταν αρχικά να μπουν στο εσωτερικό, καθώς το θεωρούσαν επικίνδυνο, μιας και όλα έδειχναν έτοιμα να καταρρεύσουν.

Το ζευγάρι, που έχει δύο κόρες 19 και 12 ετών, νοίκιαζε σπίτι στο Λίβερπουλ για 16 χρόνια, μετά τη μετακόμισή του στην πόλη από την Κένυα, και αποφάσισε να δώσει μία ευκαιρία στο σπίτι. Ωστόσο, όταν το αντίκρισαν για πρώτη φορά έπαθαν σοκ.

Η Rachael εξήγησε ότι, μεταξύ των πολλών προβλημάτων, η οροφή και οι τοίχοι δεν είχαν επένδυση, ενώ το μπάνιο είχε τρύπα στο πάτωμα, με αποτέλεσμα να φαίνεται η κουζίνα από κάτω.

Αφού ξόδεψαν δεκάδες χιλιάδες λίρες χθες, Παρασκευή 10 Νοεμβρίου, άνοιξαν τις πόρτες του σπιτιού στα ΜΜΕ, παρουσία του Δημάρχου του Λίβερπουλ, Joe Anderson, για να επιδείξουν το αξιοσημείωτο επίτευγμα τους.

Η Daily Mail δεν αναφέρει συγκεκριμένο ποσό, ωστόσο παλαιότερα βρετανικά δημοσιεύματα για το συγκεκριμένο πρόγραμμα έκαναν λόγο για κόστος αποκατάστασης, που μπορεί να αγγίξει τις 30.000 λίρες. Όμως, δεν παύει να είναι μια ευκαιρία για τις φτωχές οικογένειες, να αποκτήσουν δικό τους σπίτι.

Η Rachael τόνισε: «Το "ταξίδι" ήταν μία πραγματική περιπέτεια. Ήταν πολύ κουραστικό γιατί και οι δύο δουλεύουμε και πηγαίναμε κάθε μέρα να δούμε τις εργασίες, από τότε που πήραμε τα κλειδιά. Μερικές φορές ένιωθα ότι δεν γίνεται τίποτα. Ακόμη και μέχρι τον Μάρτιο μπορούσαμε να περπατήσουμε μόνο στο μέσον του διαδρόμου, επειδή δεν υπήρχαν πατώματα, αλλά όταν τελείωσε αυτή η δουλειά και μπήκαν τα νέα παράθυρα, αισθανόμασταν ότι κάτι αλλάζει. Τότε άρχισε να δείχνει σαν σπίτι».

Στη συνέχεια η οικογένεια άρχισε να εξετάζει την επίπλωση και τα χρώματα. «Η πρώτη νύχτα ήταν περίεργη. Υπήρχαν κουτιά παντού, αλλά αισθανόμασταν ότι πραγματοποιήσαμε ένα τόσο μεγάλο επίτευγμα... νιώσαμε σαν να είχαμε κερδίσει μία κλήρωση» πρόσθεσε η Rachael.