Σαν σήμερα δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ η κατάργηση του εξευτελιστικού νόμου περί μοιχείας (video)

Διαφήμιση - Advertisement

Στη χώρα μας η μοιχεία ήταν ποινικό αδίκημα σχεδόν από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους. H ποινική δίωξη της μοιχείας καταργήθηκε στις 24 Ιουλίου 1982, με την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως σαν σήμερα, στις 20 Αυγούστου 1982.

Ο νόμος περί μοιχείας θεωρείται μέχρι σήμερα μελανή σελίδα στην ιστορία του ελληνικού ποινικού δικαίου. Ο λόγος είναι ότι ο νόμος ήταν διατυπωμένος με τέτοιο τρόπο, ώστε βασιζόταν στον εξευτελισμό και τη διαπόμπευση. Οι παραβάτες, που ονομάζονταν μοιχοί, έπρεπε να πιαστούν επ’ αυτοφώρω στο κρεβάτι και μάλιστα γuμvoi. Οι αρχές τους συνελάμβαναν και τους οδηγούσαν στο αστυνομικό τμήμα χωρίς να τους επιτρέπουν να ντυθούν. Κατ’ αυτό τον τρόπο πιστοποιείτο το αδίκημα, το οποίο ήταν αυτόφωρο. 

Το παράνομο ζευγάρι διανυκτέρευε στο κρατητήριο και η υπόθεση εκδικάζονταν την επόμενη ημέρα. Οι περισσότεροι τιμωρούνταν με 6 έως 8 μήνες φυλάκιση, ποινή την οποία εξαγόραζαν. Η ζημιά όμως είχε ήδη γίνει από τη στιγμή της σύλληψης. Η διαπόμπευση ήταν τέτοια που ακόμα και για τις εφημερίδες οι ιστορίες μοιχείας, ήταν ένα συνηθισμένο ρεπορτάζ. Μάλιστα, οι συντάκτες φρόντιζαν να μάθουν όσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορούσαν, τις οποίες δημοσιοποιούσαν. Και φυσικά όσο πιο πικάντικες, τόσο καλύτερα. Αν ήταν και παρόντες την ώρα της σύλληψης για επιτόπιο ρεπορτάζ ακόμη καλύτερα, αν και ο Τύπος σε γενικές γραμμές κράτησε αξιοπρεπή στάση, σε αυτό το θέμα.

Οι ντετέκτιβ και οι παρακολουθήσεις 

Για τη σωστή εφαρμογή του νόμου, απαραίτητη ήταν η συμβολή των ιδιωτικών ερευνητών, δηλαδή των ντετέκτιβ. Συνήθως τους προσλάμβαναν όσοι υποψιάζονταν ότι τους απατούσαν οι σύντροφοί τους και ο ρόλος τους ήταν καταλυτικός στην εξέλιξη της υπόθεσης. Οι ντετέκτιβ μπορεί να παρακολουθούσαν ένα παράνομο ζευγάρι για αρκετό καιρό, μέχρι να καταφέρουν να το «ξεσκεπάσουν». Όταν διαπίστωναν τη μοιχεία, ενημέρωναν τους απατημένους συζύγους οι οποίοι με τη σειρά τους ενημέρωναν τον ειρηνοδίκη και την αστυνομία, ώστε να οργανωθεί η έφοδος. 

Πολλές φορές την έφοδο πραγματοποιούσαν οι ίδιοι οι ιδιωτικοί ερευνητές. Έμπαιναν μέσα στα δωμάτια που εκτυλισσόταν το μυστικό ραντεβού συνοδευόμενοι από φωτογράφους. Τα ζευγάρια πριν προλάβουν να συνειδητοποιήσουν τι συνέβαινε, τυφλώνονταν από τα φλας. Οι φωτογραφίες ήταν ένας ασφαλής τρόπος να πιστοποιηθεί το αδίκημα. Υπήρχαν φορές που οι ντετέκτιβ ακινητοποιούσαν τους μοιχούς ώστε να προλάβουν οι φωτογράφοι να τους απαθανατίσουν πριν εκείνοι ντυθούν. Φυσικά υπήρξαν και φορές που η κατάσταση ξέφευγε και αρκετοί ντετέκτιβ είχαν φάει ξύλο κατά την έφοδο, ειδικά όταν ο εpαστής ήταν μυώδης...

Ο νόμος απαγόρευε στους παραβάτες μελλοντικό γάμο, οπότε ουσιαστικά η αποκάλυψη της μοιχείας σήμαινε αυτόματα και το τέλος της ομαλής προσωπικής ζωής των ανθρώπων.

Η κατάργηση του νόμου

Η μοιχεία αποποινικοποιήθηκε στη χώρα μας από την κυβέρνηση της Αλλαγής, στο πλαίσιο της φιλελευθεροποίησης του πλέγματος των διατάξεων που αφορούσαν το Οικογενειακό Δίκαιο. Η Εκκλησία της Ελλάδος αντέδρασε, υποστηρίζοντας ότι «η αποποινικοποίηση της μοιχείας θα κλονίσει τα θεμέλια της οικογένειας και του γάμου» (21 Ιανουαρίου 1982).

Η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου δεν έκανε πίσω και στις 24 Ιουλίου 1982 ψήφισε την άρση της ποινικής δίωξης. Κατάργησε το άρθρο 357 του Ποινικού Κώδικα με το άρθρο 8 του Νόμου 1272/82, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 20 Αυγούστου 1982.

Όσον αφορά στις αστικές συνέπειες, με το Νόμο 1329/1983 η μοιχεία έπαψε να αποτελεί απόλυτο λόγο διαζυγίου. Μπορεί, όμως, να επιφέρει τη λύση του γάμου μόνο αν κριθεί ότι από αυτή έχουν διαταραχθεί τόσο σοβαρά οι συζυγικές σχέσεις, ώστε βάσιμα η εξακολούθηση της έγγαμης σχέσης να είναι αφόρητη για τον ενάγοντα (άρθρο 1439 Α.Κ).

Χαρακτηριστική είναι η ταινία «Η βίλα των opγίων» (1964) του Ντίνου Δημόπουλου, με πρωταγωνιστές τους Λάμπρο Κωνσταντάρα και Διονύση Παπαγιαννόπουλο.

Πληροφορίες από: Sansimera.gr - Μηχανή του Χρόνου