Σαν σήμερα, το 1963, το πολύνεκρο ναυάγιο του ελληνικού κρουαζιερόπλοιου «Λακωνία» (photos)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Σαν σήμερα στις 22 Δεκεμβρίου 1963, το ελληνικό κρουαζιερόπλοιο «Λακωνία», συμφερόντων Γουλανδρή, πιάνει φωτιά στα ανοιχτά των νησιών Μαδέρα και βυθίζεται στον Ατλαντικό, προκαλώντας το θάνατο 128 ατόμων...
«Λακωνία», το όνομα που φοβούνται όλοι οι καπετάνιοι: Η τραγική ιστορία με τα τρία πολύνεκρα ναυάγια πλοίων που όλα είχαν το ίδιο όνομα...
• Το πρώτο «Λακωνία» ήταν ένα πολυτελές υπερωκεάνιο της εταιρίας Cunard. Από το 1914 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 1916, χρησιμοποιήθηκε ως ένοπλο εμπορικό καταδρομικό για τις ανάγκες του α’ παγκοσμίου πολέμου. Στις 25 Φεβρουαρίου του 1917, όταν το εντόπισε ένα γερμανικό υποβρύχιο, το «Λακωνία» είχε επιστρέψει στα κανονικά του καθήκοντα ως απλό εμπορικό πλοίο. Μετέφερε 75 επιβάτες και 217 μέλη του πληρώματος. Τορπιλίστηκε απ’ τους Γερμανούς και βυθίστηκε μέσα σε λίγες ώρες. Έχασαν τη ζωή τους 12 άνθρωποι, ανάμεσά τους και δύο Αμερικάνες....
• Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1942, βυθίστηκε ένα άλλο πλοίο με το όνομα «Λακωνία». Συγκεκριμένα ο κυβερνήτης του γερμανικού υποβρυχίου U-156, Βέρνερ Χάρτενσταϊν, άνοιξε πυρ εναντίον του πλοίου «Λακωνία». Και αυτό, όπως ο «προκάτοχός του», είχε επιταχθεί για τις ανάγκες του πολέμου. Μετέφερε σχεδόν τρεις χιλιάδες ψυχές: 463 ναυτικούς, 286 Άγγλους στρατιώτες, 103 Πολωνούς, 80 γυναικόπαιδα και 1.800 Ιταλούς αιχμαλώτους. Όταν το πλοίο άρχισε να βυθίζεται, επικράτησε πανικός. Οι αιχμάλωτοι ποδοπατούνταν, ενώ οι υπόλοιποι επιβάτες πάσχιζαν να επιβιβαστούν στις σωσίβιες λέμβους. Όταν ο κυβερνήτης του γερμανικού υποβρυχίου αντίκρισε το θέαμα, αντί να εγκαταλείψει τους ναυαγούς, τους βοήθησε. Έστειλε μήνυμα στα αγγλικά που ζητούσε βοήθεια, αλλά κανείς δεν απάντησε, γιατί πίστευαν ότι ήταν παγίδα. Τους εντόπισε ένα αμερικάνικο αεροπλάνο, αλλά δεν αντιλήφθηκε ότι οι Γερμανοί βοηθούσαν τους ναυαγούς και επιτέθηκε εναντίον τους, τρέποντάς τους σε φυγή. Τα θύματα του δεύτερου Λακωνία έφτασαν τα 1.500. Οι πράξεις του Γερμανού κυβερνήτη έγιναν γνωστές, αλλά δεν επιβραβεύτηκε για τη γενναιότητά του. Αντιθέτως, δόθηκε ρητή εντολή που απαγόρευε στους Γερμανούς να προσφέρουν στο μέλλον οποιαδήποτε βοήθεια στους ναυαγούς...
• Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1942, βυθίστηκε ένα άλλο πλοίο με το όνομα «Λακωνία». Συγκεκριμένα ο κυβερνήτης του γερμανικού υποβρυχίου U-156, Βέρνερ Χάρτενσταϊν, άνοιξε πυρ εναντίον του πλοίου «Λακωνία». Και αυτό, όπως ο «προκάτοχός του», είχε επιταχθεί για τις ανάγκες του πολέμου. Μετέφερε σχεδόν τρεις χιλιάδες ψυχές: 463 ναυτικούς, 286 Άγγλους στρατιώτες, 103 Πολωνούς, 80 γυναικόπαιδα και 1.800 Ιταλούς αιχμαλώτους. Όταν το πλοίο άρχισε να βυθίζεται, επικράτησε πανικός. Οι αιχμάλωτοι ποδοπατούνταν, ενώ οι υπόλοιποι επιβάτες πάσχιζαν να επιβιβαστούν στις σωσίβιες λέμβους. Όταν ο κυβερνήτης του γερμανικού υποβρυχίου αντίκρισε το θέαμα, αντί να εγκαταλείψει τους ναυαγούς, τους βοήθησε. Έστειλε μήνυμα στα αγγλικά που ζητούσε βοήθεια, αλλά κανείς δεν απάντησε, γιατί πίστευαν ότι ήταν παγίδα. Τους εντόπισε ένα αμερικάνικο αεροπλάνο, αλλά δεν αντιλήφθηκε ότι οι Γερμανοί βοηθούσαν τους ναυαγούς και επιτέθηκε εναντίον τους, τρέποντάς τους σε φυγή. Τα θύματα του δεύτερου Λακωνία έφτασαν τα 1.500. Οι πράξεις του Γερμανού κυβερνήτη έγιναν γνωστές, αλλά δεν επιβραβεύτηκε για τη γενναιότητά του. Αντιθέτως, δόθηκε ρητή εντολή που απαγόρευε στους Γερμανούς να προσφέρουν στο μέλλον οποιαδήποτε βοήθεια στους ναυαγούς...
• Το τρίτο «Λακωνία» ήταν ελληνικό. Κατασκευάστηκε από Ολλανδούς το 1929 και το 1963, πουλήθηκε σε ελληνικά συμφέροντα και συγκεκριμένα στον εφοπλιστή Γουλανδρή. Ήταν ένα εντυπωσιακό κρουαζιερόπλοιο, με έπιπλα από έβενο, βαριές ταπετσαρίες και πολύτιμα έργα τέχνης στους τοίχους. Τον Δεκέμβρη του 1963 διένυε μία 16ημερη κρουαζιέρα στη Μεσόγειο. Και οι 646 επιβάτες ήταν πλούσιοι, καθώς το φτηνότερο εισιτήριο έφτανε τις 5.544 δραχμές, μεγάλο ποσό για την εποχή....
Στις 22 Δεκεμβρίου, στις 11 το βράδυ, ανοιχτά της Μαδέρας, καπνός άρχισε να βγαίνει απ’ το κομμωτήριο του πλοίου. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η φωτιά προήλθε από το σίδερο για τις μπούκλες, που είχαν ξεχάσει ανοιχτό....
Ο κόσμος άργησε να αντιληφθεί τι συνέβαινε και η φωτιά επεκτάθηκε. Τα μεσάνυχτα έστειλαν το τελευταίο σήμα κινδύνου και πλοία άρχισαν να καταφτάνουν, για να παραλάβουν τους ναυαγούς. Οι μαρτυρίες των επιζώντων ήταν αντικρουόμενες. Μερικοί κατηγορούσαν το πλήρωμα ότι πανικοβλήθηκε και προσπάθησαν να σωθούν οι ίδιοι, ενώ άλλοι τους εκθείαζαν για τη γενναιότητα και την οργάνωσή τους....
Από τους 1.022 ανθρώπους που βρίσκονταν πάνω στο Λακωνία, χάθηκαν 128 (95 επιβάτες και 33 μέλη του πληρώματος). Το ναυάγιο καλύφθηκε εκτενώς από τις ελληνικές εφημερίδες που έκαναν λόγο για «κόλαση φλογών». Μάλιστα δεν έλειψαν και τα σενάρια για «σαμποτάζ», τα οποία στηρίχτηκαν σε μαρτυρίες μελών του πληρώματος, που μίλησαν για ταυτόχρονες εκρήξεις σε τρία διαφορετικά σημεία του πλοίου. Ήταν το τρίτο και τελευταίο ναυάγιο πλοίου με το όνομα «Λακωνία»...
Πληροφορίες από: Μηχανή του Χρόνου
