Μποσταντζόγλου: «Δεν ψήφιζα για 25 χρόνια και πήγα και ψήφισα Αλέξη Τσίπρα. Ε, δεν μου κοβόταν το χέρι; »
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Γιάννης Μποσταντζόγλου σε εφημερίδα εξέφρασε την οργή του για την κατάσταση της χώρας αλλά και για τον Αλέξη Τσίπρα.
«Δεν ψήφιζα για 25 χρόνια γιατί έλεγα το έργο είναι "στημένο". Και πηγαίνω και ψηφίζω τον Αλέξη Τσίπρα. Ε, δεν μου κοβόταν το χέρι; Έδωσε προσδοκίες στον λαό και πήγε την Αριστερά χρόνια πίσω» είπε χαρακτηριστικά.
Συγκεκριμένα στη συνέντευξη που παραχώρησε στην Espresso - στην οποία αναφέρθηκε στα νεανικά του χρόνια, τη ζωή του, τα επαγγελματικά του και τις εξελίξεις στην Ελλάδα - είπε, μεταξύ άλλων:
Πώς θυμάστε τα παιδικά χρόνια σας;
Με τον πατέρα μου, τον Χρύσανθο (Μέντη) από την Πόλη, τη μητέρα μου, τη Μαρία, μια βέρα Αθηναία, και τον αδελφό μου, τον Κώστα. Είμαστε όλοι μια γροθιά. Και οι δυο μας πήραμε κάτι από την τέχνη του μπαμπά. Εκείνος ήταν καλός και ως συγγραφέας κι ως ζωγράφος. Ο αδελφός μου έγινε γραφίστας κι εγώ ηθοποιός. Η μητέρα μου, όταν τρώγαμε στο οικογενειακό τραπέζι, έλεγε «Αχ, ρε Μέντη, αυτό που θα θυμάμαι από σένα, όταν θα γεράσω, θα είναι η πλάτη σου». Και δεν το έλεγε τυχαία. Ήταν πάντα σκυμμένος σε ένα τραπέζι και ζωγράφιζε, ώρες ατελείωτες. Αλλά τίποτα δεν γίνεται στη ζωή χωρίς σκληρή δουλειά, ακόμη κι αν έχεις ταλέντο.
Τις ζωγραφιές του τις έχετε σπίτι σας;
Είχα ένα όνειρο, να ανοίξω ένα μαγαζί δώρων με αντικείμενα που είχε φτιάξει ο πατέρας μου. Το έκανα μέσα στην κρίση και χρεοκόπησα. Ευτυχώς που βγήκα στη σύνταξη.
Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μπορώ να πληρώνω την καθημερινότητα με τα 1.000 ευρώ μου. Αλλά όταν έρχεται ο γιος μου και μου λέει «πατέρα, ήρθε ο ΕΝΦΙΑ για το σπίτι» και δεν έχω να του δώσω, νιώθω ένα μαχαίρι στην καρδιά. Όταν η κόρη μου, που δουλεύει για 300 ευρώ τον μήνα σε ένα σάιτ, με ρωτάει «μπορείς να τσοντάρεις;» και δεν έχω, αγανακτώ και χτυπιέμαι.
Τα έφαγαν κάποιοι εξυπνάκηδες τα λεφτά και τώρα λένε στον αγρότη «ζήσε με σύνταξη 300 ευρώ». Ντροπή τους! Το χρέος έχει πάει στα 380 δισ. κι αυτοί μας κοροϊδεύουν με τα αλλεπάλληλα Μνημόνια.
Σας αισθάνομαι πολύ θυμωμένο. Νιώθετε προδομένος από την κυβέρνηση;
Μα πώς να μην είμαι; Πλακώνουν τους ηλικιωμένους με χημικά, γιατί κάνουν μια ειρηνική διαδήλωση φωνάζοντας ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν εις πέρας κι εγώ θα είμαι στον κόσμο μου; Είναι αυτή αριστερή κυβέρνηση; Φεύγουν τα παιδιά μας μετανάστες για το εξωτερικό, γιατί με 500 ευρώ δεν μπορούν να κάνουν όνειρα για οικογένεια, και θα είμαι ψύχραιμος;
Δεν ψήφιζα για 25 χρόνια γιατί έλεγα το έργο είναι «στημένο». Και πηγαίνω και ψηφίζω τον Αλέξη Τσίπρα. Ε, δεν μου κοβόταν το χέρι; Εδωσε προσδοκίες στον λαό και πήγε την Αριστερά χρόνια πίσω. Έχουμε τον Φίλη να μαλώνει με τους αρχιμανδρίτες, την ώρα που υπάρχουν 2.000.000 άνεργοι; Από μένα θα ακούσεις κι αυτά. Αν ήρθες για να με ρωτήσεις αν μου αρέσει το κραγιόν ή το λιπγκλός στα χείλη της γυναίκας μου, απλά θα σηκωθώ και θα φύγω!