Βάσω Λασκαράκη: «Πολύ ρoμαvτικά τα λέμε αλλά η καθημερινότητα τρέχει για όλους μας» (photo)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Συνέντευξη στο περιοδικό Down Town της Κύπρου παραχώρησε η όμορφη ηθοποιός Βάσω Λασκαράκη, η "Λυδία" από τη σειρά "Το σόι σου", και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο γάμο της με τον Γιάννη Τσιμιτσέλη και στο κατά πόσο άλλαξε η ζωή τους μετά τον ερχομό της κόρης τους, Εύας, η οποία μάλλον θα ήθελε ένα αδελφάκι...
Μήπως έχει την ανάγκη για ένα αδελφάκι;
Νομίζω πως ναι, την έχει. Τις προάλλες, για παράδειγμα, είδαμε ένα κοριτσάκι στην παραλία και μου είπε: «πολύ ωραίο, μαμά. Να το πάρουμε σπίτι μας φεύγοντας;». Νομίζω ότι κάτι θέλει να μας πει…
Γιατί δεν το κάνετε, λοιπόν;
Εντάξει μωρέ, όλα στην ώρα τους. Δεν βιάζομαι, θα ήθελα να έρθει όπως ήρθε και η Εύα. Αβίαστα. Αν είναι να το φέρει ο θεός, ας έρθει με μεγάλη χαρά. Θα το ήθελα κι εγώ πολύ!
Σου έχει λείψει καθόλου ο κοινός χρόνος που είχατε με τον Γιάννη κάποτε, πριν έρθει στη ζωή σας η κόρη σας;
Ναι, κάποιες φορές. Αλλά δεν είναι εύκολο όταν δουλεύεις τόσες ώρες κι έχεις και ένα παιδί, να βρίσκεσαι με τον άνθρωπό σου, όσο θα θέλατε. Με λίγη κατανόηση, με προσπάθεια, μπορεί να χάσεις και μία ώρα από τον ύπνο σου, αλλά θα τα καταφέρεις όλα.
Το ότι δεν βλέπεστε τόσο πολύ καθημερινά, δεν βοηθάει την σχέση σας; Δεν απομακρύνει τη φθορά της συνεχούς τριβής;
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Πολύ poμαντικά τα λέμε, αλλά η καθημερινότητα τρέχει για όλους μας. Όταν δεν βλέπεις συχνά τον άλλο κι όταν βρίσκεις μία ώρα τελικά το βράδυ για να μιλήσετε για ενοίκια, λογαριασμούς, δουλειές, υποθέσεις του σπιτιού, του παιδιού. Για χίλια δύο πράγματα. Από τα επαγγελματικά, μέχρι τα οικογενειακά μας. Πόσο poμαντικό μπορεί να είναι αυτό;
Και ο poμαντισμός πού πάει; Δεν έχει πια χώρο στη ζωή σου;
Έχει και χώρο και στιγμή. Αλλά όσο του αναλογεί στην προκειμένη περίπτωση. Κοίτα, έτσι ζει όλος ο κόσμος. Έχει τα θέματά του, τα προβλήματά του. Εμείς δεν αποτελούμε εξαίρεση. Είμαστε μία απλή και κανονική οικογένεια. Το ότι, λόγω δουλειάς, τυχαίνει να μας αναγνωρίζουν στο δρόμο δέκα άνθρωποι παραπάνω, αυτό δεν λέει κάτι. Δεν σε γλυτώνει από τις τρέχουσες και τις καθημερινές ανάγκες που πρέπει να τρέξεις για να καλύψεις.
Τον ζηλεύεις τον Γιάννη;
Ποτέ δεν ήμουν πολύ ζηλιάρα. Δεν μου έδωσε και το δικαίωμα. Όχι, δεν τον ζηλεύω.