Σαν σήμερα «έφυγε» η Ρένα Βλαχοπούλου - Αφιέρωμα στην άγνωστη ζωή της (video)

Διαφήμιση - Advertisement

Δεκατέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το θάνατο της Ρένας Βλαχοπούλου. Η σπουδαία ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, τραγουδίστρια και χορεύτρια, άφησε την τελευταία της πνοή στις 7 το απόγευμα της Πέμπτης 29 Ιουλίου 2004, στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών.

Το ιατρικό ανακοινωθέν ανέφερε ως αιτία θανάτου αιφνίδια ανακοπή καρδιάς. Η κηδεία της πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 31 Ιουλίου του 2004 από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών υπό τη συνοδεία της μπάντας της Φιλαρμονικής Εταιρείας "Μάντζαρος" που ήρθε από την Κέρκυρα, με παρουσία πολλών συναδέλφων της και απλού κόσμου. Την ημέρα της κηδείας της όλα τα καταστήματα στην Κέρκυρα παρέμειναν κλειστά ως ένδειξη πένθους.

Η Ρένα Βλαχοπούλου γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 1923 στην Κέρκυρα. Ωστόσο υπάρχει μια διχογνωμία σχετικά με την ημερομηνία γέννησής της, καθώς άλλες πηγές παρουσιάζουν ότι γεννήθηκε το 1922 ή ακόμη και το 1917.

Ο Χρίστος Βασιλόπουλος είχε παρουσιάσει στη Μηχανή του Χρόνου στην ΕΡΤ1 ένα αφιέρωμα για την άγνωστη ζωή της κοπέλας που ξεκίνησε από τα καντούνια της Κέρκυρας για να πρωταγωνιστήσει στις μεγαλύτερες ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου.

Η ιστορία της μοιάζει με παραμύθι αλλά ξεκίνησε σαν εφιάλτης. Οι γονείς της σκοτώθηκαν στους βομβαρδισμούς της Κέρκυρας, ενώ πρώτα είχαν ζήσει έναν έpωτα κόντρα στα αυστηρά ήθη της εποχής.

Ο πατέρας της ανήκε στην αριστοκρατία του νησιού, ενώ η μητέρα της ήταν κόρη κάποιας υπηρέτριας που εργαζόταν στο σπίτι των Βλαχόπουλων. Οι γονείς της αγαπήθηκαν και, παρά τις αντιδράσεις της οικογένειας του νέου που τον αποκλήρωσε, παντρεύτηκαν κι έκαναν εννιά παιδιά. Τα έβγαζαν πέρα με δυσκολία. Η Ρένα ήταν το πέμπτο τους παιδί.

Η Βλαχοπούλου, εξίσου ανατρεπτική στην προσωπική της ζωή, έκανε τρεις γάμους. Ο πρώτος, με ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, ο δεύτερος με γόνο μεγάλης τραπεζικής οικογένειας, ενώ ο τρίτος της σύζυγος, τη συντρόφευσε μέχρι το τέλος της ζωής της. Ιδιαίτερα γοητευτική παρουσία, η Βλαχοπούλου κέρδισε ακόμα και την καρδιά του Σάχη της Περσίας, πριν ακόμα αυτός γνωρίσει τη Σοράγια.

Το κοινό τη λάτρεψε, αλλά εκείνη παρέμεινε πάντα προσιτή. Υπέγραφε αυτόγραφα με την ίδια ευκολία και ευχαρίστηση που καθάριζε το πεζοδρόμιο του σπιτιού της και τα καμαρίνια του θεάτρου. Λάτρευε το ψάρεμα, τη μαγειρική και το χαρτάκι με τους φίλους της. Είχε μόνο έναν καημό, ότι δεν απέκτησε παιδιά, αφού έκανε πολλές εκτρώσειs.

Ο αείμνηστος Γιάννης Δαλιανίδης (έφυγε από τη ζωή στις 16  Οκτωβρίου 2010) αποκάλυψε παρασκήνια από τα γυρίσματα των ταινιών, στις οποίες πρωταγωνίστησε η Ρένα Βλαχοπούλου. Μαζί του, ο Κώστας Βουτσάς, ο Δημήτρης Καλλιβωκάς, ο Μίμης Πλέσσας, ο Φώτης Μεταξόπουλος και πολλοί ακόμα φίλοι και συνεργάτες της, θυμήθηκαν περιστατικά από τη ζωή της γυναίκας που κατέκτησε τον ελληνικό κινηματογράφο, όταν πια είχε περάσει τα 40!

Δείτε το βίντεο - αφιέρωμα.

Φιλμογραφία

1953, Ανατολίτικες νύχτες (Ρένα Γεωργουσιοπούλου) - Δεν προβλήθηκε ποτέ στην Ελλάδα
1956, Πρωτευουσιάνικες περιπέτειες (Ρηνούλα)
1962, Όταν λείπει η γάτα (Μαριγώ)
1962, Μερικοί το προτιμούν κρύο (Ρένα Αγγέλου)
1963, Κάτι να καίει (Σοφία Φραντζή)
1963, Ένα κopiτσι για δύο (Πολυξένη Ζύδρα)
1964, Kopiτσια για φίλημα (Ρένα Ελευθερίου)
1964, Η χαρτοπαίχτρα (Αλέκα Οικονομίδου)
1965, Φωνάζει ο κλέφτης (Λία Καραλέοντος)
1966, Ραντεβού στον αέρα (Τζένη Σταθάτου/Ρένα Βλαχοπούλου)
1966, Η βουλευτίνα (Ρένα Βαρλάμου)
1967, Βίβα Ρένα (Ρένα Παπαλιού/Πεπίτα Ντι Κορφού)
1968, Η ζηλιάρα (Ρένα Παντελιά)
1969, Η Παριζιάνα (Πελαγία)
1970, Μία τρελλή τρελλή σαραντάρα (Τζένη Πετρομιχάλη)
1970, Η θεία μου η χίπισσα (Ελένη)
1971, Ζητείται επειγόντως γαμπρός (Ρένα Παπαρόδου)
1971, Μια Ελληνίδα στο χαpέμι (Ρένα Μπιμπίδου)
1972, Η Ρένα είναι οφ-σάιντ (Ρένα Καπλάνη Μπαλτατζή)
1972, Η κόμισσα της Κέρκυρας (Αγκιολίνα)
1979, Οι φανταρίνες Ευγενία Βράχου)
1980, Ρένα να η ευκαρία Ρένα)
1981, Η πολιτσμάνα (Ρένα Φραγκέτη)
1982, Η μαvoύλα, το μαvoύλι και ο παiδαρos (Ρένα Κοντοπούλου)
1983, Σιδηρά Κυρία (Ρένα Ρεμούνδου)
1985, Ρένα τα ρέστα σου (Ρένα Βερυγγείου)

Με πληροφορίες από: wikipedia