Δεν έχει νόημα χωρίς... Ε-Σένα: 22 χρόνια από τη μέρα που «έφυγε» ο καλύτερος όλων (videos+photos)

Διαφήμιση - Advertisement

1η Μαΐου 1994: 22 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο του σπουδαιότερου - κατά πολλούς - οδηγού όλων των εποχών, του θρυλικού Άιρτον Σένα.

Ο Βραζιλιάνος πιλότος που εμφανίστηκε στον κόσμο της Formula και της έδωσε πνοή, καρδιά και όραμα...έφυγε πολύ νωρίς....

Το όνομά του θα μείνει ανεξίτηλο σε όσους ασχολούνται με το μηχανοκίνητο αθλητισμό και όχι μόνο και για πολλούς θεωρείται ο κορυφαίος στο χώρο αυτό καθώς ότι πέτυχε το κατόρθωσε χωρίς να οδηγεί πάντα τα κορυφαία μονοθέσια.

O Άιρτον Σένα Ντα Σίλβα, όπως ήταν το πλήρες όνομα του, γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1960 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Συνήθως οι συμπατριώτες του επιλέγουν το ποδόσφαιρο αλλά αυτός επέλεξε το δεύτερο αγαπητό άθλημα, την Formula 1 όπου οδήγησε τα μονοθέσια των Τοleman, Lotus, Mclaren και Williams.

Για δέκα σεζόν στη Formula 1 ο Σένα αναδείχτηκε τρεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Πήρε μέρος συνολικά σε 161 Grand Prix με 65 pole positions, είχε 41 νίκες , ενώ μάζεψε 610 βαθμούς στη σύντομη  διαδρομή του στις πίστες.

Toleman: Η ομάδα της Τόλμαν είναι πολύ αδύναμη. Παρόλα αυτά ο Σένα κάνει ό,τι μπορεί. Τον πρώτο του βαθμό θα καταφέρει να τον πάρει στις 7 Απριλίου 1984 στο Γκραν Πρι της Νότιας Αφρικής. Όμως η μεγάλη επιτυχία ήρθε την ίδια αγωνιστική περίοδο, στο Γκραν Πρι του Μονακό. Στις κατατακτήριες δοκιμές κατέλαβε μόλις την 13η θέση. Μολονότι η θέση αυτή δεν ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκή, κατά την διάρκεια του αγώνα ξέσπασε καταιγίδα και, ενώ ήταν αρκετά πίσω, ξαφνικά άρχισε να ανεβάζει ρυθμό. Πολλοί οδηγοί άρχισαν να εγκαταλείπουν την προσπάθεια τους για να τερματίσουν, εκείνος όμως συνέχισε να κινείται με τον ίδιο ρυθμό όπως όταν ήταν στεγνό το οδόστρωμα. Ο αγώνας τελικά τελείωσε νωρίτερα λόγω της ισχυρής βροχόπτωσης και το τέλος του βρήκε τον 24χρονο τότε Σένα στην δεύτερη θέση. Θα μπορούσε να είχε καταλάβει ακόμα και την πρώτη, αν οι αγωνοδίκες δεν σταματούσαν τον αγώνα. Παρόλ' αυτά η αξία του ως οδηγού είχε πλέον επιβεβαιωθεί. Εκείνη την ημέρα απόκτησε και την φήμη που τον ακολούθησε μέχρι τον θάνατο του. Στο βρεγμένο οδόστρωμα, ήταν πραγματικά ανίκητος.

Lotus: Οι εκπληκτικές εμφανίσεις του (9ος στο πρωτάθλημα) έκαναν κάποιες ομάδες να κινηθούν κρυφά για τον αποκτήσουν. Μια από αυτές ήταν και η Λότους, η όποια τον απέκτησε την αμέσως επομένη αγωνιστική περίοδο (αν και είχε συμβόλαιο για τρία χρόνια με την Τόλμαν). Με την Λότους πήρε την πρώτη του νίκη στην Πορτογαλία, αλλά και την πρώτη του pole position μπροστά στους συμπατριώτες του στην Βραζιλία. Δεν κατάφερε, όμως, να τερματίσει λόγω τεχνικού προβλήματος στο μονοθέσιό του. Το 1985 και 1986 τερμάτισε 4ος ενώ το 1987 3ος . Συνολικά μέχρι το 1987 είχε επιτύχει μόνο έξι νίκες στην Φόρμουλα 1. Η 3η θέση που κατέλαβε το 1987 τον έφερε στην μετέπειτα πρωταθλήτρια ΜακΛάρεν-Χόντα.

Mclaren Honda: Στην Μακλάρεν ο Σένα συνάντησε τον δυο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή Αλέν Προστ (Alain Prost). Ο Σένα έδειξε ότι δεν θα συμβιβαζόταν με το να είναι δεύτερος οδηγός και από την πρώτη του περίοδο στην McLaren πέτυχε 13 pole positions, κατέκτησε 8 νίκες και κατέκτησε το Πρωτάθλημα. Έτσι, δημιουργήθηκε ένταση και τριβή ανάμεσα στους δυο οδηγούς. Το 1989 Προστ και Σένα, αν και στην ίδια ομάδα, ανταγωνίζονταν έντονα για το Πρωτάθλημα. Τελικά το κέρδισε ο Προστ, αφού ο Σένα ακυρώθηκε στην ιαπωνική πίστα της Σουζούκα (Suzuka). Το 1990 ο Προστ αλλάζει στρατόπεδο, πηγαίνοντας στην Φερράρι, η οποία εκείνη την περίοδο δεν φάνηκε ικανή να διεκδικήσει με αξιώσεις τον τίτλο, ενώ συναθλητής του Σένα πλέον στην ομάδα είναι ο Αυστριακός Γκέραρντ Μπέργκερ (Gerhard Berger). Έτσι, το 1990 και 1991 ο Σένα κερδίζει και πάλι το πρωτάθλημα.

Την επόμενη χρονιά όμως τα πράγματα άλλαξαν δραματικά στην Φόρμουλα 1, καθώς η Γουίλιαμς σημείωσε θεαματική άνοδο με τον Mansel, κατέκτησε το Πρωτάθλημα.To 1993 η Honda αποχώρησε και η ΜακΛάρεν, χωρίς πλέον να διαθέτει τους κινητήρες της Χόντα, έχασε την μεγάλη λάμψη που είχε τα προηγούμενα χρόνια. Το 1993 η Γουίλιαμς θέλησε να ενώσει ξανά τον Σένα με τον Προστ στην ίδια ομάδα, όμως ο Γάλλος άσκησε βέτο στην απόκτηση του Σένα. Έτσι, ο Σένα το 1992 τερμάτισε 4ος. Το 1993 όμως, ο Σένα κατάφερε με μία μη ανταγωνιστική ομάδα να τερματίσει 2ος, πίσω από τον Προστ και μπροστά από τον ανερχόμενο τότε Μίχαελ Σουμάχερ, που οδηγούσε για την Μπένετον.

Williams Renault: Το 1994, ο Προστ σταματά την καριέρα του ως οδηγός. Έτσι ό,τι δεν έγινε 2 χρόνια νωρίτερα, έγινε εκείνη την περίοδο και η Γουίλιαμς απέκτησε τον Σένα. Όλοι στην αρχή της περιόδου είχαν εκτιμήσει άνετη επικράτηση της Γουίλιαμς, όμως τα πράγματα δεν θα ήταν έτσι, καθώς αν και είχε τρεις pole positions στους τρεις πρώτους αγώνες, όχι μόνο δεν είχε νίκη, αλλά ούτε καν τερμάτισε. Το μονοθέσιο του Σένα είχε εμφανές πρόβλημα υποστροφής και υπερστροφής. Ο Σένα είχε δηλώσει πως τα μονοθέσια είναι πολύ ασταθή, αφότου είχε αφαιρεθεί η ηλεκτρονικά ελεγχόμενη ανάρτηση και πως τα μονοθέσια είχαν γίνει πολύ δύσκολα στην οδήγηση. Έδειχνε απογοητευμένος και ξένος στη Γουίλιαμς - έφυγε από την Μακ Λάρεν με στόχο να ξαναπάρει το πρωτάθλημα και αντί αυτού βρέθηκε σε μία ομάδα με ένα αυτοκίνητο "σκέτο κούτσουρο", προσπαθώντας μαζί με τους μηχανικούς να διορθώσει τα σοβαρά προβλήματα.

Το ατύχημα

Μερικούς μήνες πριν τον θάνατό του είχε πει...

«Αν τύχει ποτέ και έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, καλύτερα να είναι μία κι έξω. Δεν θέλω να ζήσω σε αναπηρική πολυθρόνα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα. Αν πρόκειται να ζήσω, θέλω να ζήσω κανονικά και έντονα, γιατί είμαι άνθρωπος της δράσης».

Την 1η Μαΐου 1994, θα γινόταν το Γκραν Πρι του Σαν Μαρίνο στην πίστα της Ίμολα. Τις δύο προηγούμενες μέρες είχαν συμβεί δυο σοβαρά ατυχήματα: το πρώτο την Παρασκευή με τον νεαρό τότε Ρούμπενς Μπαρικέλο (R.Barrichello) ο όποιος τραυματίστηκε σοβαρά. Την επόμενη ημέρα ο Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ (Roland Ratzenberger) (Αυστριακός οδηγός της Βρετανικής MTV Simtek Ford στην πρώτη του χρονιά στην Φόρμουλα, 34 ετών τότε) δεν είχε την τύχη του Μπαρικέλο και βρήκε ακαριαίο θάνατο στην πίστα καθώς έπειτα από σφοδρή σύγκρουση με ταχύτητα 314,9 χλμ/ώρα, τραυματίστηκε σοβαρά στον αυχένα.

Η σύντροφός του Σένα, η Αντριάνα, εκμυστηρεύτηκε ότι μετά το θανατηφόρο ατύχημα του Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ είχε δει τον Άιρτον να κλαίει και να παρακαλάει να αναβληθεί ο αγώνας, έχοντας ένα παράξενο κακό προαίσθημα. Παρόλα αυτά, όμως, ο αγώνας θα γινόταν κανονικά.

Στην πρώτη θέση της εκκίνησης, για τρίτη συνεχόμενη φορά εκείνη την χρονιά, ήταν ο Σένα. Στον έβδομο γύρο, στη στροφή Tamburello, για αδιευκρίνιστους μέχρι σήμερα λόγους, έχασε τον έλεγχο του μονοθεσίου του και έπεσε στον τοίχο. Δύο ώρες αργότερα, ο Σένα έφυγε από την ζωή. Μέχρι σήμερα ακούστηκαν πολλά σενάρια για το πώς έγινε το ατύχημα, όμως κανένα δεν έγινε δυνατό να αποδειχτεί. Μετά τον θάνατό του η ομάδα του, (Γουίλιαμς), δικάστηκε για το αδικαιολόγητο σπάσιμο του τιμονιού της FW16. Μετά από δικαστικές διαμάχες που διήρκεσαν μερικά χρόνια, τελικά αθωώθηκε.

Η είδηση του θανάτου διαδόθηκε με αστραπιαία ταχύτητα παγκοσμίως, πυροδοτώντας θρήνο στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Σάο Πάολο. Χιλιάδες θαυμαστές του πήγαν στο πατρικό του σπίτι κλαίγοντας. Ο πρόεδρος της Βραζιλίας Ιταμάρ Φράνκο, ανακοινώνοντας τον θάνατό του από την τηλεόραση, κήρυξε την χώρα σε τριήμερο εθνικό πένθος, ενώ έθεσε το προεδρικό αεροπλάνο στην διάθεση της οικογένειάς του για να μεταφέρουν τη σορό του στην πατρίδα, όπου την προσκύνησαν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Βραζιλιάνοι.

Ο Σένα σε ηλικία 34 ετών, ενός μηνός και 10 ημερών, ο μεγαλύτερος σύγχρονος πιλότος και αστέρας της Formula 1, είχε περάσει στην αιωνιότητα.

Τον Απρίλιο του 2000 μπήκε στο International Motorsports Hall of Fame ενώ ο τάφος του προσελκύει περισσότερους επισκέπτες από ότι οι τάφοι των Κένεντι, Μέριλιν Μονρό και Έλβις Πρίσλεϊ μαζί...

Με πληροφορίες από: wikipedia