Νήσοι Πίτκαιρν: Ο κρυμμένος παράδεισος...
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Κατοικείται από μόλις 48 ανθρώπους, βρίσκεται στη μέση του πουθενά... για την ακρίβεια στη μέση του νότιου Ειρηνικού και αν ποτέ θέλετε να απομονωθείτε, ίσως είναι το πιο κατάλληλο μέρος...
Οι "Νήσοι Πίτκαιρν" συνολικής έκτασης 47 τετρ. χλμ. (μαζί με τα χωρικά ύδατα), είναι βρετανική εξαρτημένη περιοχή και βρίσκονται στον νότιο Ειρηνικό στο μέσο της απόστασης μεταξύ της Νέας Ζηλανδίας και του Περού, σε απόσταση περίπου 1.350 ναυτικά μίλια ΝΑ. της Ταϊτής. Το σύμπλεγμα αποτελείται από 4 ηφαιστειακά νησιά, το Πίτκαιρν (το μόνο κατοικημένο), το Οουίνο, το Χέντερσον και το Ντούσι, που βρίσκονται σε μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους. Είναι η πιο απομονωμένη κτήση της Βρετανίας. Έχει περίπου 50 κατοίκους (48 κάτοικοι με βάση εκτιμήσεις του 2009 οι οποίοι κατοικούν στον οικισμό , και πρωτεύουσα του νησιού, Άνταμσταουν στη νήσο Πίτκαιρν.
Το σύνολο των κατοίκων είναι απευθείας απόγονοι των πειρατών του Μπάουντι και των Ταϊτινών που είχαν απαγάγει. Γνωστή από ταινίες και μυθιστορήματα, η περιπέτεια του πλοίου και του πληρώματος αποτελεί μνημείο δίκαιης εξέγερσης απέναντι σε μια καταπιεστική και απάνθρωπη ιεραρχία, απέναντι σε μια σκληρή και παράλογη διαταγή.
Στις 28 Απριλίου του 1789, μετά από μία ατελείωτη περιπλάνηση από καταιγίδα σε καταιγίδα και ύστερα από μια δίαιτα που περιλάμβανε αποκλειστικά χαλασμένες τροφές και βρώμικο νερό, το εξαντλημένο πλήρωμα παίρνει στα χέρια του τη διοίκηση του πλοίου, εξορίζει τους καπετάνιους του αγγλικού πολεμικού ναυτικού σε μια στενή βάρκα και αρχίζει το πειρατικό του ταξίδι.
Ένα χρόνο μετά, ο Φλέτσερ Κρίστιαν, ανθυπολοχαγός και αρχηγός της κίνησης μαζί με την εύθυμη παρέα του, αποβιβάζεται στο ακατοίκητο νησί Πίτκερν και καίει το σοδομημένο καρβουνιάρικο (με ήρεμη θάλασσα, τα απομεινάρια του πλοίου είναι ακόμα ορατά).
Μετά την εγκατάσταση και την τακτοποίηση, οι περισσότεροι κάτοικοι πεθαίνουν είτε από τροπικές αρρώστιες είτε από τροπικούς καυγάδες. Όσοι επιβιώνουν πέφτουν στα δίχτυα του χριστιανισμού εμπνευσμένοι από τη μία και μοναδική Βίβλο του πλοίου. Σχηματίζουν μια υποτυπώδη κοινωνία, πολλαπλασιάζονται γεννοβολώντας ασύστολα και ζουν απλά, μακριά από οτιδήποτε.
Από το 1795 μέχρι το 1808, 3 πλοία περνούν κοντά από το νησί αλλά ούτε αποβιβάζονται ούτε δίνουν σημασία. Το 1808 όμως, οι σχέσεις των Πίτκερν με τον έξω κόσμο αναβαθμίζονται, καθώς μέλη του εμπορικού πλοίου Τοπάζ περνάνε 10 ώρες στο νησί.
Το γεγονός είναι τόσο σημαντικό που 30 χρόνια αργότερα τα νησιά γίνονται αγγλική αποικία. Το 1890, οι κάτοικοι της χώρας-νησιού-δρόμου προσηλυτίζονται στην Εκκλησία της Αποκαλύψεως της Έβδομης Ημέρας, ένα δόγμα ευαγγελικού τύπου που έχει σαν κύριο διακριτικό του στοιχείο την εμμονή στην ιερότητα της Έβδομης μέρας (κάτι σαν το Ιουδαϊκό Sabbath).