Breaking News

Ο γιος του Θεού και του Διαβόλου (video)

Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Τον αγαπάς ή τον μισείς. Ή και τα δύο. Είναι παικταράς, αλήτης, θύμα και θύτης, αυθεντικός και τρελός. Είναι το πρόσωπο της χρονιάς.

Ο επιθετικός της Liverpool δεν ήταν ο καλύτερος παίκτης του 2013. Κι ας έγραψε 29 γκολ σε 27 ματς στην Premier League. Κι ας οδηγεί καμιά φορά την ομάδα του μόνος του. Σχεδόν στη μισή διάρκεια της χρονιάς δεν έπαιζε.

Όχι επειδή ήταν τραυματίας. Όχι επειδή είχε αποβληθεί σε πολλά ματς. Ο Suarez δεν παίρνει κόκκινες. Είναι τόσο ξεχωριστός που τιμωρείται μετά τα ματς. Για πολλά ματς. Ο Ουρουγουανός δεν είναι το πρόσωπο της χρονιάς μόνο για τις αγωνιστικές επιδόσεις του. Είναι και για τις συνολικές του εμφανίσεις στο γήπεδο. Είναι και για τα εκτός γηπέδου. Βασικά, είναι το πρόσωπο της χρονιάς επειδή είναι ο Suarez. Ο ένας και ο μοναδικός (δύο επίπεδα πάνω κι από τον Diego Motherfuker Costa).

Μέσα στο 2013 μας δήλωσε με κάθε δυνατό τρόπο πως «δαγκώνει». Και χωρίς εισαγωγικά. Επίσης, μας έκανε για ακόμα μια φορά ξεκάθαρο πως όταν δεν πάνε καλά τα πράγματα για την ομάδα του και την πάρτη του και δε φορτώνει τα δίχτυα με γκολ, φορτώνει ο ίδιος, εκρήγνυται και είναι ικανός να διαλύσει τα πάντα. Γιατί δάγκωσε τον Ivanovic; Γιατί εκείνη τη στιγμή αυτό του είπε το ένστικτό του. Γιατί ο Suarez δεν παίζει με το μυαλό. Και δεν κάνει πίσω πουθενά. Δεν έχει φραγμούς όταν είναι στο γήπεδο. Εκείνο που έλεγε ο Shankly για τον θάνατο, τη ζωή και το ποδόσφαιρο, ο επιθετικός της Liverpool το παίρνει πολύ σοβαρά.

Ο Luis Suarez όταν πατάει το χορτάρι μετατρέπεται σε αγρίμι. Δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις. Ούτε πρώτη συχνά. Δεν έχει σημασία το πώς, το μόνο που μετράει είναι να επικρατήσει ο ίδιος και η ομάδα του. Κι έπρεπε να δαγκώσει τον αντίπαλό του; Όχι. Και λογικά κατάλαβε τη βλακεία του τη στιγμή που την έκανε. Αλλά είπαμε, τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, κάτι έπρεπε να αλλάξει. Κάτι, οτιδήποτε, δεν είχε σημασία. Να φύγει ο αντίπαλος από τη μέση. Χωρίς μυαλό, χωρίς λογική. Μόνο με καρδιά, με πάθος, με τρέλα. Με την ένταση στο κόκκινο. Μόνο έτσι παίζει ο Ουρουγουανός. Όχι, δεν παίζει. Προσπαθεί να κατασπαράξει τους αντιπάλους ακόμα και όταν δεν το κάνει στην κυριολεξία.