Η ζωή εν τάφω: Επεισόδιο 11
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Επεισόδιο 11: Ο θάνατος του Γιγάντη γέμισε με θλίψη τον Αντώνη και τους άλλους συμπολεμιστές τους. Μάλιστα ο Αντώνης θυμήθηκε τον Μπαρμπαστυλιανό τον «αβτζή», κυνηγό από ένα χωριό του Λεπέτυμνου από τα πιο απόκρημνα. Αυτός λοιπόν ο βουνίσιος άνθρωπος μια μέρα τουφέκισε ένα σκυλί του στο δεξί μπροστινό του πόδι γιατί χύθηκε πάνω σ' ένα κοπάδι πέρδικες που δροσιζόταν σε μια γούβα νερό...
Στο μεταξύ δυο νέοι στρατιώτες εντάχθηκαν στη διμοιρία του Αντώνη. Ο Δημητράτος, και ο Γιακώμπ, ένας εβραίος από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν ο μοναδικός εβραίος στη Μεραρχία Αιγαίου Πελάγους κι ο λοχαγός φοβόταν μη τον απομονώσουν οι υπόλοιποι. Από τα σημαντικά ιστορικά γεγονότα αυτής της περιόδου ήταν η απομάκρυνση του Κωνσταντίνου από τον θρόνο και η επιστροφή του Βενιζέλου στην Αθήνα που κήρυξε αμέσως γενική επιστράτευση. Τρεις νέες ελληνικές μεραρχίες έφυγαν για το μέτωπο δίνοντας ελπίδες στη Μυρσίνη και στις ξαδέλφες της για πιθανή απόλυση του Αντώνη.
Δυστυχώς οι ελπίδες των κopιτσιών δεν επαληθεύτηκαν από τα γεγονότα. Ωστόσο μια νέα κατάσταση δημιουργήθηκε για την καθημερινότητα των στρατιωτών της Αιγαιοπελαγίτικης Μεραρχίας και φυσικά του Αντώνη. Λόγω των απωλειών από τις μάχες και τη δυσεντερία η Μεραρχία θα αποσυρόταν σε ένα κοντινό χωριό, τη Βελούζινα, για ανάπαυση και ανασύνταξη. Ήδη η υγρασία και οι κακουχίες ξύπνησαν το τραύμα του Αντώνη από τους Βαλκανικούς και τον ταλαιπωρούσε...
Δείτε το επεισόδιο στο βίντεο ή στην ΕΡΤ1 (Επεισόδιο 11)
Για την αρχική σελίδα "Η ζωή εν τάφω" πατήστε ΕΔΩ
Στο μεταξύ δυο νέοι στρατιώτες εντάχθηκαν στη διμοιρία του Αντώνη. Ο Δημητράτος, και ο Γιακώμπ, ένας εβραίος από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν ο μοναδικός εβραίος στη Μεραρχία Αιγαίου Πελάγους κι ο λοχαγός φοβόταν μη τον απομονώσουν οι υπόλοιποι. Από τα σημαντικά ιστορικά γεγονότα αυτής της περιόδου ήταν η απομάκρυνση του Κωνσταντίνου από τον θρόνο και η επιστροφή του Βενιζέλου στην Αθήνα που κήρυξε αμέσως γενική επιστράτευση. Τρεις νέες ελληνικές μεραρχίες έφυγαν για το μέτωπο δίνοντας ελπίδες στη Μυρσίνη και στις ξαδέλφες της για πιθανή απόλυση του Αντώνη.
Δυστυχώς οι ελπίδες των κopιτσιών δεν επαληθεύτηκαν από τα γεγονότα. Ωστόσο μια νέα κατάσταση δημιουργήθηκε για την καθημερινότητα των στρατιωτών της Αιγαιοπελαγίτικης Μεραρχίας και φυσικά του Αντώνη. Λόγω των απωλειών από τις μάχες και τη δυσεντερία η Μεραρχία θα αποσυρόταν σε ένα κοντινό χωριό, τη Βελούζινα, για ανάπαυση και ανασύνταξη. Ήδη η υγρασία και οι κακουχίες ξύπνησαν το τραύμα του Αντώνη από τους Βαλκανικούς και τον ταλαιπωρούσε...
Για την αρχική σελίδα "Η ζωή εν τάφω" πατήστε ΕΔΩ