Η Τασσώ Καββαδία στη ζωή της δεν ήταν κακιά... «Φοβόμουν ότι θα με λιντσάρουν στον δρόμο» (video)

Διαφήμιση - Advertisement

Η Τασσώ Καββαδία (10 Ιανουαρίου 1921 - 18 Δεκεμβρίου 2010) ήταν η ηθοποιός που ερμήνευσε την κακιά σε ταινίες τόσες φορές, ώστε το κοινό την ταύτισε με τον ρόλο.

Κακιά πεθερά, κακιά αδελφή, κακιά γειτόνισσα.

Από: mixanitouxronou.gr

Η Καββαδία με τις ερμηνείες της, σχεδόν πάντα έκανε τη ζωή δύσκολη στις συμπρωταγωνίστριές της. Ανάλογα με το σενάριο, ήταν αυστηρή, μοχθηρή, εκδικητική, ιντριγκαδόρα, ψηλομύτα ή απλώς κακιά...

Όταν ήταν νέα και είχε όνειρο να σπουδάσει, ο πατέρας της, της το απαγόρευσε και την υποχρέωσε να παντρευτεί, όπως έκαναν όλα τα καλά κορίτσια της εποχής της. Εκείνη του έκανε το χατίρι. Παντρεύτηκε και έκανε τρία παιδιά. 

Δεν ξέχασε όμως τα όνειρά της και λίγο καιρό μετά, πήρε διαζύγιο από τον σύζυγο της και ξεκίνησε μια νέα ζωή.

Σπούδασε πιάνο στην Αθήνα, ζωγραφική και διακόσμηση στο Παρίσι, σκηνογραφία και ενδυματολογία κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, με δάσκαλο τον Κάρολο Κουν. Το αυστηρό βλέμμα, η κοφτή φωνή, τα σουφρωμένα χείλη συνέθεταν την τέλεια εικόνα της κακιάς.

Ο κόσμος είχε ταυτίσει τόσο πολύ την ηθοποιό με τον ρόλο της, που πολλές φορές η ίδια νόμιζε ότι θα της επιτεθούν. «Ένιωθες πως θα με σκίσουν, αν με δουν μπροστά τους», είχε πει σε συνέντευξή της ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές, που οι αντιδράσεις του κόσμου τρόμαζαν τον σύζυγό της. Παρόλο που είχε ταυτιστεί με την κακία και πολύς κόσμος τη μισούσε, η Καββαδία αναγνώριζε, ότι ο ρόλος αυτός την έκανε γνωστή και της άνοιγε πόρτες στον κινηματογράφο. Αγαπούσε τον χαρακτήρα που ερμήνευε κι ας μην έμοιαζε με τον πραγματικό της...

Στη ζωή της δεν ήταν ποτέ κακιά 

Πολλές φορές γινόταν αυστηρή, αλλά μόνο με το βλέμμα και όχι με τα λόγια. Έτσι τρόμαζε και τα εγγόνια της, όταν ήταν μικρά και έκαναν αταξίες. Πολυπράγμων ήταν και στα επαγγελματικά της, αφού εκτός από το θέατρο και τον κινηματογράφο, εργάστηκε στο ραδιόφωνο, γράφοντας κείμενα για μια γυναικεία εκπομπή και σε περιοδικά και εφημερίδες, κάνοντας ελεύθερο και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ.

Αργότερα, ασχολήθηκε και με μεταφράσεις κειμένων. Ποτέ δεν ερχόταν σε ρήξη με τους συναδέλφους και τους προϊσταμένους της. Έφερνε εις πέρας όλες τις αρμοδιότητές της, χωρίς εντάσεις και ίντριγκες. Μετά το διαζύγιο με τον πρώτο της άντρα, παντρεύτηκε ξανά και ήταν πολύ αγαπημένη με τον νέο της σύζυγο.

Μόνο όταν ακουγόταν το «3,2,1 πάμε» και χτυπούσε η κλακέτα, η Τασσώ μεταμορφωνόταν. Από καλή κόρη, μητέρα, σύζυγος και συνεργάτης, γινόταν κακιά και αδίστακτη γυναίκα. 

«Η Αμαρτία της Ομορφιάς», ελληνική δραματική ταινία από το 1972. Εκεί ακούγεται μια από τις πιο δυνατές ατάκες: η ομίχλη του Λονδίνου (3:30)...